Ból głowy. Psychosomatyka i metafizyka bólów głowy
MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык
Dręczą cię bóle głowy? Rozważmy metafizyczne (subtelne, mentalne, emocjonalne, psychosomatyczne, podświadome, głębokie) przyczyny bólu głowy.
Oto co piszą na ten temat światowej sławy eksperci w tej dziedzinie i autorzy książek na ten temat.
Doktor nauk medycznych Jurij J. Jelisiejew w swojej książce "Choroby psychosomatyczne. Pełny poradnik" pisze o bólu głowy: "Mimo że współczesna medycyna dość dobrze zna przyczyny i metody leczenia bólów głowy, lekarze wciąż są dalecy od zrozumienia wszystkich tajemnic wewnętrznego funkcjonowania mózgu. Jednak w jednym można być pewnym - cierpiący na ból głowy nie są sami w swoim nieszczęściu: prawie każdy kiedyś doświadczył bólu głowy. Dla większości ludzi ból głowy jest tylko tymczasową niedogodnością. Ale u niektórych bóle głowy są bardzo silne, przewlekłe i mogą nawet powodować niezdolność do pracy. Bóle głowy nie są widoczne dla otoczenia i z tego powodu mogą oni twierdzić, że przewlekły ból głowy u cierpiących na niego jest "tylko w ich głowach". Mimo że czasami niezwykle trudno jest zdiagnozować dokładną przyczynę bólu głowy, bądźcie pewni: ból, który czujecie, jest bez wątpienia realny.
Etiologia. Czym jest ból głowy? Krótko mówiąc, ból głowy to ból w głowie, twarzy lub szyi. Może powodować pulsujące, łamiące, kłujące lub palące uczucie. O przyczynach bólu głowy toczy się wiele dyskusji. Zaledwie pięćdziesiąt lat temu migrena była uważana wyłącznie za zaburzenie psychosomatyczne. Później naukowcy odkryli, że bóle głowy są wywoływane przez napięcie mięśni, patologiczne zmiany naczyniowe (rozszerzanie i zwężanie naczyń krwionośnych) głowy.
Dziś lekarze i naukowcy uważają, że mogą istnieć inne przyczyny bólów głowy. Nieprzyjemne odczucia wywoływane przez zwężanie lub rozszerzanie naczyń krwionośnych mogą być tylko objawem biologicznej anomalii mózgu. Ludzie z przewlekłymi bólami głowy, zwłaszcza migreną, mogą być do nich predysponowani z powodu zaburzeń w funkcjonowaniu niektórych substancji chemicznych w mózgu.
Serotonina - substancja mózgowa - jest bezpośrednio związana z bólem głowy. Działa ona jako chemiczny pośrednik i wpływa na sen, nastrój i rozszerzanie naczyń krwionośnych. Jeśli jej zasoby się wyczerpią, może zacząć się migrena. Czasami ilość serotoniny sama w sobie nie jest problemem; częściej pewne enzymy rozkładają serotoninę i obniżają jej poziom. Lub receptory, które zwykle przyłączają i uwalniają serotoninę, mogą mieć wady i nie uwalniać wystarczającej ilości serotoniny do krwi.
Badania nad bólami głowy opierają się na badaniu specyficznych receptorów wychwytu serotoniny i określaniu jej poziomu w mózgu. Jednak rzeczywista fizjologiczna przyczyna bólów głowy wciąż pozostaje nie do końca jasna. Wiadomo, że mięśniowe i patologiczne zmiany naczyniowe powodują ból i że na te zmiany mogą wpływać lub nie wpływać określone związki chemiczne. Jednakże czynniki zewnętrzne, które prawdopodobnie prowokują bóle głowy, są lepiej zbadane niż fizjologiczne.
Typy bólów głowy. Nie wszystkie bóle głowy są takie same, niektóre są stosunkowo słabe, inne bardzo silne. Część z nich jest wynikiem strachu lub głodu, inna część jest związana z ukrytą lub pojawiającą się chorobą, na przykład zapaleniem stawów. Poniżej znajduje się krótki opis różnych bólów głowy, ale tylko lekarz może powiedzieć, na jaki typ bólu głowy cierpi pacjent. Jednak ten opis może dać wyobrażenie o różnych wariantach bólu głowy.
I. Ból głowy napięciowy jest prawdopodobnie najbardziej rozpowszechniony. Jest wywoływany przez napięcie mięśni głowy i szyi. Ból głowy napięciowy odczuwany jest jako uogólniony tępy ból lub jakby głowa była ściśnięta w imadle, a nie jako pulsujący ból. Nie jest związany z żadnymi ukrytymi chorobami. Bóle głowy napięciowe mogą być ostre (epizodyczne) lub przewlekłe (okresowo powtarzające się). Ostre bóle głowy napięciowe mogą być wywoływane przez niedawny stres lub przepracowanie. Przewlekłe natomiast mogą być wynikiem głęboko zakorzenionej depresji lub innych problemów psychologicznych.
II. Bóle głowy nadciśnieniowe występują u osób z wysokim ciśnieniem krwi. Są zwykle najsilniejsze rano i ustępują w ciągu dnia. Ból jest uciskający lub uogólniony, czasami wywołuje uczucie "ciasnego bandaża" na głowie.
III. Migrenowy typ bólu głowy. Migrena to naczyniowy ból głowy (czyli związany z rozszerzaniem naczyń krwionośnych). Objawy migreny nie ograniczają się do bólu głowy, jej ataki mogą obejmować również nudności, wymioty, zawroty głowy, drętwienie i zaburzenia wzroku. Migrenowe bóle głowy dotykają tylko jednej strony lub jednego specyficznego miejsca głowy, na przykład oka lub skroni. Nikt do końca nie rozumie przyczyn migreny, jednak jest to szeroko rozpowszechniona choroba; kobiety stanowią 75% cierpiących na migrenę. Skłonność do migreny wydaje się być dziedziczna - zdecydowana większość cierpiących na migrenę ma krewnych, którzy również się nią męczą.
IV. Klasterowe bóle głowy zwykle dotykają mężczyzn, którzy stanowią 90% cierpiących. Ból jest niezwykle dotkliwy i charakteryzuje się tym, że zmusza pacjentów do uderzania głową o ścianę, a nawet do myśli o samobójstwie. Większość ofiar klasterowego bólu głowy to palacze. Podobnie jak migrena, klasterowe bóle głowy są zlokalizowane i mają tendencję do dotykania tylko jednej części głowy. Mogą ograniczać się na przykład tylko do obszaru oka. Intensywność i charakter bólu różnią się jednak od bólu migrenowego - bywa on palący, wiercący lub dręczący, pulsujący. Pojawia się zatkanie nosa lub katar dotykający tylko jednego nozdrza. Jedno oko nabrzmiewa krwią i łzawi. Klasterowe bóle głowy mogą trwać przez 20 minut, ale powtarzać się kilka razy na dobę i tak dzień po dniu - tygodniami. Ból może nagle zniknąć i nie pojawiać się bardzo długo, powracając dopiero po kilku miesiącach, a nawet latach. Nie ma żadnych zwiastunów ostrzegających człowieka o zbliżającym się ataku klasterowego bólu głowy.
V. Menstruacyjny ból głowy przypomina migrenę. Występuje na początku, w trakcie lub po owulacji i znika w miarę trwania lub po zakończeniu okresu menstruacyjnego. Regularne comiesięczne pojawianie się jest najważniejszym objawem diagnostycznym menstruacyjnego bólu głowy.
VI. Wysiłkowy typ bólu głowy. Ból głowy wysiłkowy pojawia się po niektórych rodzajach wysiłku fizycznego, włącznie z seksem. U niektórych osób kaszel lub śmiech również mogą wywoływać ból głowy wysiłkowy. Około 10% cierpiących na niego w rzeczywistości cierpi na ukrytą chorobę fizyczną, na przykład guz lub tętniak, i powinni natychmiast zgłosić się do lekarza.
VII. Okluzyjny typ bólu głowy. Bóle głowy zatokowe są wywoływane przez zatkanie zatoki przynosowej, która stała się niezdolna do drenażu z powodu infekcji.
VIII. Zapalny typ bólu głowy. Zapalenie tętnicy skroniowej dotyka głównie osób około pięćdziesiątego roku życia i starszych i jest wywoływane przez proces zapalny w tętnicach głowy i szyi. Ból odczuwany jest jako palący lub przeszywający. Zapalenie tętnicy skroniowej to rzadka, ale potencjalnie niebezpieczna choroba, która może prowadzić do paraliżu lub ślepoty. Wymaga natychmiastowego leczenia.
IX. Stawowy typ bólów głowy. Ból głowy w zespole dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego rozwija się przy wystąpieniu patologii tego stawu. Przyczyną bólów mogą być nierówna linia zębów, nieprawidłowy zgryz lub zgrzytanie zębami. Dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego może wywoływać różne objawy i bóle. Bóle głowy są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych wśród nich.
X. Naczyniowy typ bólu głowy. Ból głowy z kaca jest związany ze spożyciem alkoholu, który rozszerza naczynia krwionośne mózgu i otaczających tkanek. Pulsujący ból jest podobny do bólu migrenowego. Bólom głowy z kaca często towarzyszą mdłości.
XI. Typ bólu głowy zależny od kofeiny. Kofeina - substancja znajdująca się w wielu produktach i napojach - zwęża naczynia krwionośne. Wiele osób, które nie wypiją rano swojej zwykłej filiżanki kawy lub innych napojów zawierających kofeinę, cierpi później z powodu bólu głowy wywołanego uzależnieniem od kofeiny. Jego przyczyną jest efekt bumerangu, działający na naczynia krwionośne, które rozszerzają się w odpowiedzi na brak kofeiny. To rozszerzenie powoduje ból głowy.
XII. Neoplastyczny typ bólu głowy. Chociaż prawie każdy cierpiący na ból głowy natychmiast zaczyna podejrzewać guz mózgu, w rzeczywistości zdarza się to rzadko. Tylko u 0,1-0,5% pacjentów skarżących się na bóle głowy wykrywa się ukryte guzy mózgu. Objawy bólu głowy przy guzie mózgu obejmują nasilający się z czasem ból, często połączony z wymiotami "fontanną", zaburzeniami mowy i wzroku, problemami z koordynacją i równowagą, napadami.
XIII. Inne typy bólów głowy, które dotykają ludzi, są związane z urazami, głodem, gorączką, zapaleniem stawów i astenopią (szybkim zmęczeniem oczu). Urazowy ból głowy (wywołany uderzeniem w głowę) może wydawać się podobny do migreny, ale utrzymuje się codziennie i słabo poddaje się leczeniu. Bóle głowy z głodu są związane z porą zwykłego przyjmowania posiłków, kiedy poziom cukru we krwi obniża się i w odpowiedzi następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych głowy. Zapalenie stawów może być przyczyną bólu głowy w wyniku stanu zapalnego stawów i mięśni głowy lub szyi. Ból nasila się podczas ruchu. Astenopiczny ból głowy zwykle bywa tępy lub łamiący, zlokalizowany w przedniej części głowy i związany z problemami ze wzrokiem, na przykład astygmatyzmem".
Dlatego, kiedy szukamy psychosomatycznych i metafizycznych przyczyn bólu głowy - powinniśmy badać nie tylko subtelne przyczyny bezpośrednio bólu głowy, ale także psychosomatyczne i metafizyczne przyczyny innych możliwych problemów zdrowotnych, które mogą wywoływać lub prowokować ból głowy.
Liz Burbo w swojej książce "Twoje ciało mówi 'Pokochaj siebie!'" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
Poniższe wyjaśnienie dotyczy tylko zwykłego bólu głowy. W przypadku poważniejszych problemów lub migreny, patrz odpowiedni artykuł w tej książce. Blokada emocjonalna Jak wspomniano w artykule MIGRENA, głowa jest bezpośrednio związana z INDYWIDUALNOŚCIĄ człowieka. Tak więc ból głowy (zwłaszcza w jej górnej części) wskazuje, że człowiek bije się po głowie - wyrzutami i niską samooceną. Obwinia się o wszystkie istniejące ludzkie wady, szczególnie głupotę, i stawia sobie zwiększone wymagania.
Mówi lub myśli mniej więcej tak:
- Głowa mi od tego pęka.
- Mam dość łamania sobie nad tym głowy.
- Walę głową w mur.
- To spadło mi jak grom z jasnego nieba.
- Ryzykuję swoją głową.
- Nie mogę przeskoczyć swojej głowy.
- Straciłem głowę.
ON Nie docenia i dręczy się samoponiżaniem. Jeśli człowiekowi wydaje się, że głowa mu pęka, zbyt długo nosi wszystko w sobie ze strachu przed staniem się obiektem czyjejś krytyki. Możliwe też, że ta osoba nie może pogodzić się z sobą, ponieważ zrobiła coś pochopnie. Obwinia się o nieostrożność, nierozsądek. Problemy z głową mogą pojawić się u lidera, jeśli boi się coś poprowadzić, iść na przodzie, kierować.
Ból głowy, szczególnie w czole, jest oznaką, że człowiek przeciąża się, starając się wszystko zrozumieć. Powinien dać swojemu intelektowi czas, ponieważ do syntezy i zrozumienia potrzebna jest minimalna ilość wyjściowych informacji.
Blokada mentalna. Głowa zawiera narządy czterech z pięciu zmysłów i jest bardzo ważną częścią ciała. Ból w niej przeszkadza ci widzieć, słyszeć, wąchać, smakować i mówić to, co odpowiada twoim prawdziwym potrzebom - czyli ostatecznie być sobą. Musisz przywrócić kontakt ze swoim prawdziwym Ja, czyli stać się sobą. Nie powinieneś zmuszać się do BYCIA takim, jakim, według ciebie, chcą cię widzieć inni. Nikt na tym świecie nie jest w stanie spełnić wszystkich oczekiwań otoczenia.
Przejawiając upartość wobec innych, jednocześnie przeszkadzasz sobie być sobą. Sprawiasz sobie ból, wciąż wierząc, że upartość przynosi ci korzyści. Twoje ciało również chce, abyś nie napinał tak swojego umysłu, nie starał się zrozumieć wszystkiego na świecie. Jeśli często używasz jednego lub nawet kilku z powyższych zdań, zrozum, że szkodzi ci strach, który się za nimi kryje.
Blokada duchowa polega na tym, co w przypadku problemów z oczami (patrz OCZY: metafizyczne przyczyny problemów ze wzrokiem i chorób oczu, podpunkt "Oczy ogólnie i ogólne problemy ze wzrokiem").
Bodo Baginski i Shalila Sharamon w swojej książce "«Reiki» - uniwersalna energia życiowa" piszą o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
Ból głowy (ogólnie)
Bóle głowy wskazują na zbyt duże napięcie. Mogą być spowodowane zbyt dużą presją ze strony twojego otoczenia, wymagającego od ciebie wysokich wyników, lub zbyt dużą ambicją i dążeniem do perfekcji z twojej strony, a także uporem i długotrwałym skupianiem się na jednym problemie. Przywiązujemy zbyt dużą wagę do umysłu, co prowadzi do przeciążenia głowy.
- Oddaj się świadomie równoważeniu swoich wewnętrznych uczuć. Odpocznij i pozwól przez pewien czas dziać się w tobie wszystkiemu, co chce się wydarzyć. Przyjmij to, nie osądzaj. W ten sposób będziesz mógł rozładować napięcie i zrobić miejsce dla pokoju, miłości i radości.
Walerij W. Sinielnikow w swojej książce "Pokochaj swoją chorobę" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
Jak pamiętamy, każdy ból to uporczywe ostrzeżenie o konieczności zwrócenia na siebie uwagi. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, co kryje się za bólem.
Ból głowy to przede wszystkim sygnał naszego podświadomego umysłu, że robimy coś nie tak.
Na przykład, masz dużo pracy, nagromadziło się zmęczenie, ale chcesz doprowadzić pracę do końca. Twój podświadomy umysł decyduje, że potrzebujesz odpoczynku i daje ból głowy, ratując cię tym samym przed przeciążeniem i samozniszczeniem. To najprostszy przykład.
Hipokryzja jest inną ważną przyczyną bólów głowy. Na przykład, rozmawiasz z osobą, która jest ci nieprzyjemna. Ale jesteś zmuszony uśmiechać się do niej i mówić miłe słowa. Rezultatem takiej komunikacji jest ból głowy. Mechanizm jego powstawania jest bardzo prosty. Jedna półkula mózgu rejestruje nieprzyjemne uczucia wywołane przez tę osobę. Druga - twoje zewnętrzne zachowanie. W rezultacie jedne mięśnie głowy są rozluźnione, a inne napięte. Niezgodność myśli-obrazów i uczuć powoduje ból.
Pewnego razu przyszedłem do mojego przyjaciela w gości. Przy okazji poskarżył się na okresowe tępe bóle głowy. Bóle pojawiły się pół roku temu. Zacząłem wypytywać o wydarzenia, które poprzedzały pojawienie się bólów. Długo opowiadał o problemach w swojej firmie i, opowiadając o jednym wspólniku, oświadczył automatycznie:
— Ten Siergiej to jeden wielki ból głowy.
Po tej frazie, która, moim zdaniem, była kluczowa, kontynuował swoją opowieść. Po pewnym czasie zatrzymałem go i zapytałem:
— A pamiętasz, co mówiłeś o swoim wspólniku Siergieju?
Oczywiście, nie pamiętał, ponieważ znajdował się w lekkim transie. Kiedy wraz z jego żoną powiedzieliśmy mu o tej frazie, bardzo się zdziwił.
Po pewnym czasie odszedł z tej firmy i "zostawił tam swój ból głowy".
Jeśli przyczyną twoich bólów głowy jest niezgodność twoich myśli i twojego zewnętrznego zachowania, to doprowadź wnętrze i zewnętrze do pełnej zgodności. W tym przypadku możliwe są dwa warianty. Pierwszy: nikt nie zmusza cię do kontaktu z tą osobą. Możesz po prostu zostawić ją w spokoju. Drugi: zastanów się, czym przyciągnąłeś do swojego życia tę osobę. Jeśli nie podobają ci się jakieś cechy w kimś, to na pewno są one też u ciebie. Zmieniaj siebie, a wtedy zmienią się otaczający cię ludzie.
Jedna z uczestniczek mojego seminarium skarżyła się, że jej szef źle ją traktuje, ciągle ją krytykuje. Po rozmowie z nim głowa dosłownie jej pękała. A musiała z nim rozmawiać codziennie.
— Mam wrażenie, że mnie wampiryzuje — powiedziała kobieta.
Zadałem jej kilka pytań. Okazało się, że miała dawną urazę do szefa.
— Poza tym — dodała — przypomina mi jednego mężczyznę, który kiedyś źle mnie potraktował.
Okazało się również, że ta kobieta sama odnosi się do siebie bardzo krytycznie. Nie docenia swoich profesjonalnych i kobiecych walorów.
Po seminarium przewartościowała wydarzenia z przeszłości, zmieniła stosunek do siebie i szefa oraz do sytuacji jako całości.
Po pewnym czasie bóle głowy całkowicie ustąpiły, a jej szef zaczął traktować ją jak cennego pracownika.
Niedocenianie siebie i samokrytyka często prowadzą do bólów głowy. Ponadto, jeśli człowiek przyzwyczaił się do niedoceniania i krytykowania siebie, to tak samo odnosi się do otaczających go ludzi.
Kochaj siebie i akceptuj siebie takim/taką, jakim/jaką jesteś. Naucz się dostrzegać w ludziach tylko dobro. Wiedz: to, co przyzwyczaiłeś się widzieć w ludziach, to ci pokażą.
Strach jest również przyczyną bólu. Tworzy nadmierne napięcie, niepokój. Znajdź ten strach w sobie. Naucz się ufać otaczającemu światu — to twój świat, a zatem — najbezpieczniejsze miejsce we Wszechświecie. Miłość do siebie i zaufanie do otaczającego świata rozpuszczają każdy strach.
Często ból głowy może pełnić określone funkcje. Pomaga uniknąć pewnych obowiązków. Tak więc kobieta, próbując uniknąć kontaktu seksualnego, powołuje się na ból głowy. Robi to raz, drugi, a potem, wraz z nadejściem wieczoru, regularnie zaczyna ją boleć głowa. I tabletki tu nie pomogą. Trzeba spokojnie wyjaśnić relacje i podjąć konkretną decyzję.
Na ten temat jest anegdota. Mąż i żona spacerowali po zoo. Klatka z gorylem okazała się niezamknięta. Małpa wyskoczyła na wolność, złapała kobietę i zaciągnęła do swojej klatki. Widocznie kobieta spodobała się samcowi i zamierzał uprawiać z nią seks.
Żona krzyczy do męża:
— Kochanie, co ty tam stoisz? Czy nie widzisz, że on próbuje mnie zgwałcić? Zrób coś!
— A ty powiedz mu, że jesteś zmęczona albo że boli cię głowa.
Naucz się uważnie i z szacunkiem podchodzić do swojego bólu głowy. Traktuj go przede wszystkim jako sygnał. Nie tłum go tabletkami. One przyniosą tylko chwilową ulgę. Stłumienie bólu nie oznacza wyleczenia go. Znajdź przyczyny swojego bólu i usuń je. Są one ukryte w twoich myślach i uczuciach.
Według Siergieja S. Konowałowa ("Medycyna energoinformacyjna według Konowałowa. Uzdrawiające emocje"), możliwymi psychosomatycznymi i metafizycznymi przyczynami bólu głowy są: samozjadanie i ciągłe niezadowolenie z życia. Jeśli głowę ściska ból jak obręcz, pulsuje w skroniach, zdarzają się stany półomdlenia, to przyczyn należy szukać w sposobie myślenia człowieka. Najczęściej ból głowy pojawia się, gdy człowiek stale tłumi w sobie urazę, starannie ukrywa niechęć, a jego pretensje pozostają niezaspokojone.
Zawroty głowy i omdlenia pojawiają się u ludzi, którzy doświadczają silnego zdenerwowania i strachu o swoje zachowanie, swoje słowa i czyny, czyli są zmuszeni do ciągłego kontrolowania siebie.
Sposób leczenia. Praca z książką i wykorzystanie wszystkich metod przyciągania pozytywnej energii i neutralizacji negatywnych myśli i uczuć. Ponadto, ćwiczenia mimiki twarzy wywołujące pozytywne emocje, a także ćwiczenia z uzdrawiającymi dźwiękami. Przy bólu głowy uzdrawiającą moc ma dźwięk "aum", który należy wymawiać 15-20 razy dziennie.
Władimir Żikarencew w swojej książce "Droga do wolności. Karmiczne przyczyny powstawania problemów, czyli jak zmienić swoje życie" wskazuje na główne negatywne przekonania (prowadzące do chorób) i harmonizujące myśli (prowadzące do uzdrowienia) związane z bólem głowy:
Negatywne przekonanie prowadzące do bólu głowy:
Uważasz się za niepełnowartościowego. Samokrytyka. Strach.
Harmonizujące myśli:
Kocham i akceptuję siebie. Patrzę na siebie i na to, co robię, oczami pełnymi miłości. Jestem bezpieczny.
Louise Hay w swojej książce "Ulecz swoje życie" wskazuje na główne negatywne przekonania (prowadzące do chorób) i harmonizujące myśli (prowadzące do uzdrowienia) związane z bólem głowy:
Negatywne przekonanie prowadzące do bólu głowy:
Niedocenianie siebie. Samokrytyka. Strach.
Harmonizujące myśli:
Kocham i akceptuję siebie. Z miłością patrzę na siebie. Jestem całkowicie bezpieczny.
Luule Viilma w swoich książkach "Jasne źródło miłości", "Wybaczam sobie" i "Ból w twoim sercu" pisze:
Dziecko nie umie rozwiązywać konfliktów między rodzicami. Zarówno matka, jak i ojciec regularnie wykorzystują je jako tarczę do odbijania wzajemnych ataków. Jemu zaś drodzy są oboje matka, jak i ojciec. Dziecięcy świat uczuć i myśli jest niszczony.
Siergiej N. Łazariew w swoich książkach "Diagnostyka karmy" (książki 1-12) i "Człowiek przyszłości" pisze o tym, że główną przyczyną absolutnie wszystkich chorób, w tym bólu głowy, jest deficyt, niedostatek lub nawet brak miłości w duszy człowieka.
Kiedy człowiek stawia coś ponad miłość do Boga (a Bóg, jak mówi Biblia, jest Miłością), to zamiast zdobywać boską miłość, dąży do czegoś innego. Do tego, co (błędnie) uważa za ważniejsze w życiu: pieniądze, sława, bogactwo, władza, przyjemności, seks, relacje, zdolności, porządek, moralność, wiedza i wiele innych materialnych i duchowych wartości... Ale to wszystko nie jest celem, a tylko środkami do zdobycia boskiej (prawdziwej) miłości, miłości do Boga, miłości takiej jak u Boga. A tam, gdzie nie ma (prawdziwej) miłości w duszy, jako sprzężenie zwrotne od Wszechświata, przychodzą choroby, problemy i inne nieprzyjemności.
Anatolij Niekrasow w swojej książce "1000 i jeden sposób, aby być sobą" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy: "Bóle głowy zwykle mówią o wewnętrznym konflikcie. Inną powszechną przyczyną jest interakcja "głową" z jakimś egregorem. Tu ważne jest, aby przesunąć centrum komunikacji na poziom serca - wejść w stan szacunku, miłości. I w jednym, i w drugim przypadku ważne jest znalezienie nowego stanu harmonii swojej Trójcy".
Psycholog Elena Guśkowa pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
1) Niewyrażona złość.
Myślę, że każdy z nas mógł zauważyć, że silny gniew może wywołać ból głowy. Jednak ten ból będzie tym silniejszy, im bardziej człowiek będzie tłumić gniew i złość w sobie.
Jednak możemy wyraźnie powiązać gniew i ból głowy, jeśli właśnie bardzo się zdenerwowaliśmy.
Bywają przypadki, gdy nagle migrena przychodzi "znikąd". "Znikąd" nigdy się nie zdarza. W związku z tym trzeba śledzić, jakie odczucia poprzedzały ból głowy.
Przykład. Kilka lat temu zdarzyło się człowiekowi, że został bardzo mocno obrażony, okazano mu brak szacunku, a on ukrył swój gniew i przy tym poczuł się urażony. Teraz za każdym razem, gdy trafia w sytuację, w której czuje się urażony, zaczyna się u niego migrena.
W takim przypadku trzeba zrozumieć, jakie odczucia są wyzwalaczem bólu głowy i znaleźć sytuację, w której po raz pierwszy te odczucia się pojawiły, i rozwiązać tę sytuację.
2) Głębokie niezadowolenie z tego, "jakim się stałem".
Przykład.
Piękna początkująca bizneswoman spotyka nie mniej pięknego i odnoszącego sukcesy biznesmena. Ma on wystarczająco dużo pieniędzy, aby poprosić żonę o porzucenie swojego biznesu. Młoda żona, która jeszcze nie zdążyła nacieszyć się owocami swojej pracy, ale za to wypełniona marzeniami o rodzinnym szczęściu i myślami o tym, jaka powinna być prawdziwa kobieta, porzuca swój biznes i zostaje gospodynią domową. Jednak gdzieś w podświadomości kryje się u niej myśl o udanej karierze. Po pewnym czasie znajduje się w otoczeniu kochającego męża i dzieci, jednak coś mocno ją w tym wszystkim przygnębia. Do tego wszystkiego zaczynają się u niej silne bóle głowy. Po pracy ze specjalistą uświadamia sobie, że odczuwa silne niezadowolenie z obecnej sytuacji. Potrzebuje zajmować się czymś jeszcze oprócz spraw rodzinnych. Wraca do biznesu i bóle głowy ustępują.
3) Bóle głowy są bardzo związane z niedocenianiem siebie, brakiem pewności siebie.
Bardzo często pojawiają się u tych, którzy stale porównują się z innymi i nie na swoją korzyść.
Znałam człowieka, u którego zaczynały się silne bóle, gdy wracał do domu po spotkaniach towarzyskich, gdzie musiał dużo rozmawiać. Okazało się, że stale porównywał siebie i innych ludzi, stopień swojego i ich sukcesu, i nie na swoją korzyść.
4) Z wyjątkiem bólu głowy w okresie gniewu lub podczas silnego wysiłku umysłowego, ból głowy przypada na etap odbudowy po przeżyciach. Czyli przeżycia się skończyły, wtedy ból głowy się zaczyna.
Jeśli człowiek długo martwił się, czy poradzi sobie z postawionym zadaniem, po wykonaniu zadania może go rozboleć głowa.
Na przykład, bóle głowy to problem początkujących psychologów, coachów, konsultantów, którzy martwią się, czy będą w stanie pomóc klientowi. I chociaż konsultacje ostatecznie przebiegają pomyślnie, głowa daje o sobie znać.
Głowa może rozboleć zaraz po zakończeniu prezentacji nowego projektu szefowi lub po tym, jak córka w końcu zdołała przekonać wątpiącą mamę, że jej małżeństwo z ukochanym będzie najlepsze na świecie.
5) Istnieje jeszcze jedna niezwykła przyczyna bólów głowy. To przeżycia związane z ojcem, żal z powodu tego, że ojciec tak postępował lub nawet że właśnie ten człowiek został moim ojcem.
6) Kiedyś usłyszałam, że u kobiet głowa boli częściej niż u mężczyzn, ponieważ w dzieciństwie dziewczynkom częściej mówi się "jesteś piękna" niż "jesteś mądra".
Całkiem logiczne. Jeśli u dziecka na czas nie stworzy się pewności, że jest mądre i radzi sobie, będzie się niedoceniać w przyszłości. A jak się przekonaliśmy wyżej, niska samoocena może prowadzić do bólów głowy".
Susan Babel w swojej książce "Psychosomatyka" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
"Wszelkie bóle głowy powstają z nadmiernego napięcia. Może to być zmartwienie o wynik, częste przeżywanie z powodu nieistotnych drobiazgów, ciągły pośpiech.
Wyjście: Każdego dnia zostawiaj czas dla siebie. Pozwalaj sobie na relaks i nie martw się o sprawy przez jakiś czas. Odpoczywaj i nie obwiniaj się za to. Od tych "minut przestoju" twoja produktywność tylko wzrośnie. I głowa boleć nie będzie".
Kurt Tepperwein w swojej książce "Psychosomatyka, relacje i zdrowie" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy: "Ostre bóle głowy świadczą o nadmiernej dominacji myśli nad uczuciami. Próbujemy rozwiązywać problemy w sferze umysłu, zamiast zasięgnąć rady własnego serca. Wyobrażenie o tym, co powinno być, jest silniejsze niż zaufanie do własnych odczuć. Takie nastawienie prowadzi do napięcia, ból głowy świadczy o silnym wewnętrznym ciśnieniu, wywołanym dążeniem do doprowadzenia świata do zgodności z własnymi zamierzeniami. Dążenie do doskonałości nie słucha głosu uczuć, jest stronnicze. Wszystkie te zamiary, myśli i wyobrażenia rodzą się w głowie, są dziełem rozumu. Dlatego w głowie tworzy się ciśnienie, wytłumaczalne jako naturalna reakcja organizmu. Brzemię myśli staje się bolesne. Chroniczne bóle głowy świadczą o stałym ciśnieniu, którego doświadcza chory. Ale sam stworzył to ciśnienie, ponieważ buntuje się przeciwko własnym uczuciom i próbuje rozwiązać swój problem czysto rozsądkowo.
Przyczyną bólów głowy może stać się również stłumiona seksualność. Wiąże się to z próbą intelektualnego przetworzenia problemów powstałych w tej sferze i uchylaniem się od doznań związanych z rzeczywistymi uczuciami i potrzebami. Tworzą się uprzedzenia i system ocen własnych działań. Niezdatność takiego podejścia dowodzona jest bólem głowy. Rozum jest narzędziem niezmiernie istotnym, lecz nie należy mu przyznawać dyktatorskich uprawnień. Serce, ośrodek miłości - oto prawdziwe centrum człowieka. Tylko pod jego kierownictwem możemy osiągnąć szczęście i pokój.
Co robić?
Stwórz równowagę głowy i serca. Odrzuć uprzedzenia, nie myśl o tym, jaki powinieneś być i co jesteś zobowiązany robić. Jeśli zdejmiesz ciśnienie, to i głowie będzie lżej. Nie powinieneś żyć po to, by usprawiedliwiać czyjeś hipotetyczne oczekiwania. Twoje serce i twoje uczucia podpowiedzą ci prawdziwe pragnienia i pomogą ci odnaleźć prawdziwe szczęście".
W. Breutigam i P. Christian w swojej książce "Medycyna psychosomatyczna" piszą o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy:
"Ból głowy jako objaw towarzyszący występuje przy wielu chorobach somatycznych i psychicznych. Ale jest również szczególnie częstą formą zaburzenia psychosomatycznego. Położenie głowy jest częścią wspomnianego wyżej mimowolnie doświadczanego wewnętrznego stanu człowieka. W języku potocznym istnieją takie wyrażenia jak "wysoko trzymać głowę", "nie schylać pokornie głowy", "zachować głowę", "nie stracić głowy", "nie przebijać głową muru" itp. Wiele zwrotów językowych pokazuje, że głowa jest przede wszystkim przeznaczona do trzeźwego pojęciowego myślenia, do przenikliwego, zdrowego pojmowania człowieka, ale także do wyboru postawy wobec ogólnej mimowolnej i swoistej indywidualnej efektywności oraz wyboru pozy we wrogim otoczeniu. Od jednostronnej uwagi skierowanej na jedną część ciała - głowę, u pacjentów z bólem głowy należy przechodzić do analitycznego badania człowieka jako całości, co może sprzyjać rozwiązaniu kwestii diagnostyki i leczenia.
Badania epidemiologiczne pokazują, że prawie w 90% przypadków ból głowy nie jest spowodowany przyczynami organicznymi, przy czym szczególną uwagę należy zwracać przede wszystkim na chroniczne, charakterystyczne dla danego chorego formy bólu głowy, pojawiające się w określonych sytuacjach. Tego rodzaju ból nie poddaje się typowemu leczeniu objawowemu środkami przeciwbólowymi, oszczędzającym trybem życia i spokojem. Często jego pojawienie się związane jest z obecnością trudności sytuacyjnych lub konfliktów.
Diagnostyka różnicowa jest ukierunkowana na rozgraniczenie ogólnego bólu głowy tzw. ustno-twarzowego zespołu bólowego ze zgrzytaniem zębami w nocy, co przede wszystkim zauważali dentyści [Demmel, 1990]. Pacjenci z takimi bólami częściej pojawiają się u dentystów niż u neurologów, psychiatrów czy specjalistów od psychosomatyki.
Ważnym wskaźnikiem diagnostycznym jest przy tym stan uzębienia. Ponadto należy odgraniczyć również specyficzne zespoły bólowe, na przykład przy neuralgii nerwu trójdzielnego.
Bólem głowy typu napięciowego (amerykański termin "tension-headache") nazywa się stopniowo narastający, rozlany ból głowy, najczęściej o charakterze uciskowym, który może trwać godzinami, dniami, a nawet tygodniami. Pojawia się on zwykle w związku z określonymi obciążającymi okolicznościami w pracy, rodzinie lub nawet w oczekiwaniu na podobną sytuację. Często towarzyszy mu napięcie mięśniowe w okolicy karku i obręczy barkowego, co odzwierciedla stan psychiczny. Ból głowy typu napięciowego można rozumieć jako ból wywołany skurczem mięśni w okolicy potylicznej, przy czym nie należy postrzegać go jako stanu wyłącznie o charakterze lokalnym. Cechy położenia szyi i okolicy potylicznej determinują specyfikę pozycji głowy i tułowia, co objawia się w postaci ogólnej napiętej lub rozluźnionej postawy. Te cechy są związane z napięciem mięśni tułowia i kończyn. W ten sposób, w sposobie trzymania głowy reprezentowana jest postawa człowieka, ogólne "ustawienie" jego ciała [F. Buytendijk, 1967], szczególnie w sytuacjach obciążenia i odciążenia ("mieć swoją głowę", "być tępogłowym", "spuścić głowę" itd.).
Epidemiologia. Ból głowy typu napięciowego jest jako główny lub poboczny objaw, niewątpliwie najczęstszą odmianą bólu głowy. H. Schepank znalazł u 3,66% populacji Mannheim lekki ból głowy, u 1,5% - ból głowy oceniany jako choroba. W klinice psychosomatycznej Uniwersytetu w Heidelbergu ból głowy jako główny objaw choroby występuje u 1,6% pacjentów ambulatoryjnych, jako objaw towarzyszący - u 2,8%.
Sytuacja zachorowania. Ból głowy typu napięciowego często pojawia się w sytuacji wysiłku zawodowego i w krytycznej sytuacji zawodowej lub społecznej. Może pojawić się jako wynik nadmiernych wysiłków (na przykład u niewystarczająco zdolnych uczniów), szczególnie jeśli trzeba dużo, ale bezskutecznie pracować, w tym przy odrabianiu prac domowych, gdy powstające napięcie nie jest usuwane. Często ból głowy jest związany z wewnętrznymi konfliktami, gdy szczególnie wyrażone dążenie do działania łączy się z zewnętrznym zaprzeczeniem go lub wewnętrzną neurotyczną ambiwalencją.
Pacjent 30 lat, pracownik banku, od 5 lat cierpi na coraz bardziej nasilający się uciskowy ból głowy, z powodu którego nierzadko musi wracać z pracy do domu. Przez wszystkie te lata zajmuje stanowisko kierownika oddziału kasy oszczędnościowej i musi się bardzo starać, aby pokonywać trudności. Pacjent stracił ojca podczas wojny, wychowywał się tylko z matką, bardzo religijną kobietą, należącą do wspólnoty chrześcijan ortodoksyjnych. On również musiał uczęszczać na spotkania tej wspólnoty, nie miał prawa bawić się z innymi dziećmi, znajdował się pod ścisłym nadzorem matki. Przy nieposłuszeństwie syna matka zaczynała płakać i to tak na niego działało, że stawał się nawet bardziej posłuszny niż inni nastolatkowie mający surowych ojców. W szkole był niezmiennie pierwszym w klasie, ale matka odrzuciła propozycję nauczycieli i prośbę syna o kontynuowanie nauki w szkole wyższej. Jako pracownik banku szybko osiągnął pozycję kierownika oddziału, choć nie był z tego zadowolony ("Oczywiście, mógłbym awansować na dyrektora banku, ale nie mam takiej ambicji"). I dziś zazdrości wszystkim ludziom, którzy mogą uczęszczać do szkoły wyższej, są słuchaczami akademii, co jest dla niego niedostępne. Sukcesy zawodowe i popularność we wspólnocie, gdzie wybrano go na przewodniczącego, nie cieszą go. Należy do tych ludzi, którzy "na szczycie sukcesu ponoszą porażkę". Swoje sukcesy musi postrzegać raczej krytycznie, na przykładzie surowego "superego" swojej matki, która odrzucała sukcesy, karierę, zdolność do zdobywania uznania. Dlatego zewnętrznie starał się nie okazywać żadnej radości, ale jednocześnie odczuwał silną "intelektualną zazdrość" wobec tych, którzy stoją wyżej od niego i osiągają większe sukcesy.
Zdarzają się trudne sytuacje o charakterze zawodowym, w których działanie czynników fizycznych i psychicznych powoduje powstanie bólu głowy wskutek napięcia i nieruchomej pozycji. Na taki ból często skarżą się pracownicy dużych instytucji, stale skupieni na ekranie komputera, kasjerki, maszynistki, sprzedawczynie w dużych sklepach z klimatyzowanym powietrzem itp. Utrzymywanie tej samej pozy przez wiele godzin, stałe napięcie i brak dowolnych ruchów oraz zewnętrznej różnorodności, a także czynnik klimatyczny wywołują, jeśli można tak powiedzieć, społecznie uwarunkowany ból głowy typu napięciowego. U młodych ludzi dość często ustala się związek bólu głowy z niedociśnieniem tętniczym, szczególnie przy tępych bólach głowy rano po wstaniu.
Tak więc przy bólu głowy typu napięciowego istnieje określony związek między stabilną monotonną pozycją ciała a lokalnym napięciem mięśniowym (a także nerwowo-naczyniowym). "Stan wewnętrzny" i okoliczności zewnętrzne u każdego pacjenta znajdują się w różnych wzajemnych relacjach. W tym zawiera się punkt wyjścia do przeprowadzenia intensywnej kinezyterapii.
Psychodynamika. Ból głowy typu napięciowego, powstający z przyczyn neurotycznych, może być spowodowany zewnętrznym i/lub wewnętrznym konfliktem zawodowym. Przy tym ujawniają się nadmierne roszczenia i zbyt duże oczekiwania sukcesu i uznania. Prowadzą one do rozczarowania, szczególnie wtedy, gdy (jak w opisanym wyżej przypadku) ich przeżywanie jest hamowane poczuciem winy, pochodzącym z dzieciństwa.
„Odnoszący sukcesy w planie społecznym małżonkowie", oboje z wykształceniem podstawowym, właściciele małej fabryki, prosperujący i szanowani, należą do zamożnych obywateli małego miasteczka. Czują się zobowiązani do urządzania przyjęć i składania wizyt, co zwykle wiąże się u żony z dużymi oczekiwaniami i obawami, ale często także z rozczarowaniem i w związku z tym z bólem głowy. Żona poinformowała, że po przyjęciach u siebie w domu oni z mężem przed snem brali do łóżka różne słowniki, żeby wyjaśnić sobie wszystkie obce słowa, które słyszeli na przyjęciu i nie znali ich znaczenia. "Nie może pani sobie wyobrazić, co to znaczy, gdy nie ma się odpowiedniego wykształcenia" - z goryczą mówiła kobieta badającej ją lekarce.
W obrazie osobowości często znajduje się podwyższona ambicja z nadmierną aktywnością i zwykle bardzo monotonnym życiem. Dążenie do doskonałości i podwyższony poziom roszczeń również są charakterystyczne dla takich chorych. U nich nigdy nie następuje pełne rozluźnienie. Długotrwałe napięcie mięśni obręczy barkowej, karku i całej głowy jest towarzyszącym przejawem i wyrazem frustracji, wewnętrznego napięcia, nigdy nie prowadzącego do określoności, zadowolenia i rozwiązania.
Obok tych okoliczności, ze względu na ich względną częstość uważanych za typowe, istnieją również inne czynniki psychodynamiczne. Psychosomatyka to indywidualna diagnostyka, w tym w tej dziedzinie.Różne grupy wiekowe, różny poziom wykształcenia, różne formy socjalizacji i wreszcie wyjściowe struktury osobowości - wszystko to ma znaczenie.
Terapia. Ból głowy typu napięciowego jest wskazaniem do połączenia rozmów psychoterapeutycznych i wszystkich rodzajów działań somatycznych. Chroniczne i utrwalone stany osobowości najlepiej poddają się głębinowo-psychologicznym lub psychoanalitycznym metodom terapii grupowej; w razie potrzeby uzupełnia się je krótkimi rozmowami psychoterapeutycznymi. Pacjenci zwykle starają się zająć szczególną pozycję w grupie, dość szybko zaczynają przedstawiać swoje problemy osobowościowe, wykazują oznaki natręctw i cechy narcystyczne oraz okazują się bardzo wrażliwi. Jeśli równolegle prowadzi się działania lecznicze ukierunkowane na sferę somatyczną, takie jak intensywna kinezyterapia, funkcjonalne rozluźnianie napięcia itp., może to ułatwić werbalne leczenie grupowe, a także terapię grupową. U pacjentów, którzy nie chcą lub nie mogą przejść psychoterapii, w USA z powodzeniem stosuje się metodę biologicznej samokontroli napięcia mięśniowego.
INNE FORMY BÓLU GŁOWY. Diagnoza różnicowa. W pierwszej kolejności należy wykluczyć ostry, organicznie uwarunkowany ból głowy: przy zapaleniu zatok, infekcjach, chorobach zębów. W aspekcie psychiatrycznym należy rozważyć somatyzację zaburzeń depresyjnych, w tym o podłożu endogennym. Wreszcie, ból głowy jest możliwy przy hebefrenii; przy tym pacjenci często opisują go w dziwaczny sposób: "jak płytka lodu w głowie", "jakby zwój mózgowy opadł". Ból głowy może również wystąpić wtórnie przy przewlekłym nadużywaniu leków i narkotyków.
Związek psychosomatyczny również jest widoczny i należy go przepracować, wychodząc od sytuacji chorobowej i struktury osobowości w ramach diagnostyki anamnetycznej i psychodynamicznej. Niekończący się proces wykluczania przyczyn organicznych jest nieskuteczny.
Wreszcie, obserwuje się wyraz tendencyjny histeryczny ból głowy, przy czym u kobiet wskazania na silniejsze odczucia bólowe kontrastują z przejawami radości życia. Tendencyjne formy bólu głowy mogą występować jako utrwalenie organicznych chorób głowy.
Pacjent 33 lat, stolarz, zachorował po przebytej grypie, gdy nagle pojawił się u niego ból głowy i podwójne widzenie. W badaniu neurologicznym zdiagnozowano niedowład nerwu odwodzącego, którego przyczyną było ropne zapalenie zatok przynosowych. W wyniku uzdrowienia ogniska zapalnego niedowład został zlikwidowany, ale ból głowy pozostał. W ciągu kilku miesięcy nasilił się do tego stopnia, że pacjent musiał zrezygnować z pracy z powodu choroby. W ciągu kolejnych miesięcy rozwinęło się u niego nadużywanie środków przeciwbólowych, bezsenność i depresja. Około 2 lata po utracie zdolności do pracy lekarz prowadzący skierował go na psychoterapię. Okazało się, że pacjent miał wiele jawnych i nieświadomych konfliktów, które były związane zarówno z problemami finansowymi, zobowiązaniami społecznymi, niespełnionymi nadziejami zawodowymi, jak i poważnym kryzysem w życiu małżeńskim. We wszystkich konfliktach ból pełnił funkcję tendencyjną i był związany z wtórną korzyścią z choroby. W wewnętrznym świecie pacjenta przejawiło się to silnym afektem, strachem i gniewem, a także bolesnym samokopaniem i żalem. Po 30 ambulatoryjnych sesjach psychoterapii pacjent odzyskał zdolność do pracy. Pojawiło się poczucie zadowolenia z siebie i otaczającego świata. Dwa lata po leczeniu przez 5 dni był zwolniony z pracy (znowu z powodu grypy). Badanie katamnestyczne po 8 latach wykazało, że pacjent pozostaje zdrowy i nie cierpi na ból głowy.
Jak w przypadku innych psychogennych tendencyjnych symptomów z nastawieniem rentowym, depresyjno-oskarżycielskim charakterem w okresie trudnej sytuacji życiowej lub z innymi formami czerpania korzyści z choroby, wskazana jest konfrontacyjno-odkrywająca i wspierająca psychoterapia. Należy pamiętać, że nie można ganić pacjenta za jego chęć narzekania, trzeba nawiązać z nim relacje, udzielać mu pomocy w poprawie jego sytuacji życiowej. Nie chodzi tu o somatyzację i tworzenie symptomów przy nieświadomych konfliktach, ale o formy zachowania bardzo bliskie świadomym. Szybkie wysłanie na emeryturę - to najwygodniejsza dla wszystkich, ale i najgorsza droga rozwiązania problemu.
Irina G. Malkina-Pych w swojej książce "Psychosomatyka: Poradnik praktycznego psychologa" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach bólu głowy: "Kluczem do zapobiegania bólowi głowy wywołanemu stresem jest po prostu stanie się mniej wrażliwym. Im bardziej uwolnisz się od chronicznej potrzeby aprobaty ze strony otoczenia, tym lepiej będziesz mógł się rozwijać, szanować i rozumieć siebie. Oto kilka porad zebranych od różnych specjalistów, aby ułatwić to zadanie:
• Nie bój się wypowiadać i wyrażać swoich emocji. To lepsze niż gromadzenie w sobie negatywnych przeżyć (w formie oburzenia i rozstroju).
• Uświadom sobie granice swoich możliwości. Nie możesz sięgnąć nieba, ale nie powinieneś czuć się winny z powodu braku skrzydeł. Pracuj na miarę swoich sił i staraj się czuć satysfakcję z pracy.
• Nie staraj się zadowolić wszystkich. To nieuchronnie doprowadzi do tego, że tak czy inaczej będziesz oszukiwać samego siebie.
• Przyzwyczajaj się do pozytywnego myślenia. Niezależnie od tego, jak bardzo niepokoi cię to, że czegoś nie masz, przypominaj sobie o tym, co masz innego.
• Częściej się uśmiechaj i śmiej. Badania pokazują, że wtedy następuje uwolnienie endorfin - naturalnych substancji mogących poprawić nastrój. Uśmiech może zauważalnie podnieść twój stan ducha, nawet jeśli o tym nie myślałeś.
• Częściej płacz. Wielu psychologów mówi, że płacz to najlepszy sposób na uwolnienie stresu, z którym może się równać co najwyżej głośny, przenikliwy krzyk.
• Wcześniej wstawaj rano. Wiele osób skłonnych do bólu głowy stwierdza, że mogą zapobiec wystąpieniu ataku, jeśli wstaną z łóżka dziesięć-piętnaście minut wcześniej. Dobre samopoczucie przez cały dzień jest warte kilku minut straconego snu.
• Ponieważ napięte mięśnie, szczególnie w okolicy ramion i szyi, są częstą przyczyną bólu głowy, ich rozluźnienie może być skutecznym środkiem zapobiegawczym".
Poszukiwania i badania metafizycznych (subtelnych, mentalnych, emocjonalnych, psychosomatycznych, podświadomych, głębokich) przyczyn bólu głowy trwają. Ten materiał jest stale aktualizowany. Prosimy czytelników o pisanie swoich komentarzy i przesyłanie uzupełnień do tego artykułu. Ciąg dalszy nastąpi!
© Andrei ZHALEVICH
www.zhalevich.com
Wykorzystane źródła
- Andrei Zhalevich. ŚWIATOROZUMIENIE. Poszukiwanie głębokich znaczeń, odkrycie pierwotnych przyczyn i wyższych przeznaczeń. - Wrocław: Zhalevich.Com, 2023 r.
- Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
- Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
- Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
- Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
- Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
- Торсунов О. Г. Связь болезней с характером. Жизненная энергия человека. - М., 2015 г.
- Бодо Багински, Шарамон Шалила. «Рейки» - универсальная энергия жизни. - К.: София, 2002 г.
- Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции. - CПб.: Питер, 2009 г.
- Макс Гендель. Эзотерические принципы здоровья и целительства. - М.: Профит-Стайл, 2005 г.
- Анатолий Некрасов. 1000 и один способ быть самим собой. - М.:Амрита, 2008 г.
- Лууле Виилма. Душевный Свет. - Екатеринбург: У-Фактория, 2000 г.
- Лууле Виилма. Светлый источник любви. - Екатеринбург: У-Фактория, 2009 г.
- Kurt Tepperwein. Krise als Chance. Wie man Krisen löst und zukünftig vermeidet, 2003.
- Jennifer Racioppi. Kosmiczne zdrowie. Uwolnij swoją uzdrawiającą moc dzięki astrologii, psychologii pozytywnej i medycynie integracyjnej. - Warszawa: Czarna Owca, 2022 r.
- Павел Глоба. Лекция по медицинской астрологии. - CПб., 1993 г.
- Д-р Кришна Кумар. Медицинская астрология (Анализ различных болезней, астрология для женщин и проблемы деторождения). - Екатеринбург, 2010 г.
- Энтони Уильям. Взгляд внутрь болезни. - М.: Эксмо, 2019 г.
- Рудигер Дальке. Болезнь как путь. Значение и предназначение болезней. - CПб.: ИГ "Весь", 2004 г.
- Бройтигам В., Кристиан П., Рад М. Психосоматическая медицина. – М.: ГЭОТАР МЕДИЦИНА, 1999 г.
- Елисеев Ю. Ю. Психосоматические заболевания. Полный справочник. - М.: ACT, 2003 г.
- Кэрол Ритбергер. Сигналы тела: О чем говорят наши болезни. - К.: София, 2009 г.
- Волкова Н. Популярная психогинекология. - CПб.: Диля, 2007 г.
- Ирина Г. Малкина-Пых. Психосоматика: Справочник практического психолога. - М.: Эксмо, 2005 г.
i inne źródła na temat psychosomatyki i Światorozumienia
