Czkawka. Psychosomatyka i metafizyka czkawki
MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык
Masz czkawkę? Rozważmy metafizyczne (subtelne, mentalne, emocjonalne, psychosomatyczne, podświadome, głębokie) przyczyny czkawki.
Oto co piszą na ten temat światowej sławy eksperci w tej dziedzinie i autorzy książek na ten temat.
Liz Burbo w swojej książce „Twoje ciało mówi 'Kochaj siebie!'” pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach czkawki:
Blokada fizyczna
Czkawka to gwałtowne i mimowolne skurcze przepony, które co 15-30 sekund powodują krótki, gwałtowny i zazwyczaj głośny wdech.
Blokada emocjonalna
Czkawka zwykle pojawia się, gdy trudno jest człowiekowi przerwać coś, np. śmiech, jedzenie, mentalne pobudzenie itp. Czkawka oznacza, że człowiek jest emocjonalnie pobudzony i nie może samodzielnie się uspokoić.
Blokada mentalna
Aby uspokoić czkawkę, powinieneś wykonać kilka głębokich wdechów i wydechów, jak najdłużej zatrzymując powietrze w płucach, i powoli wypić dużą szklankę wody. Kiedy czkawka minie, postaraj się określić, jakiego procesu nie udaje ci się zatrzymać. Twoje ciało mówi ci, że musisz przerwać jakieś działanie, ponieważ na tę chwilę zrobiłeś już wystarczająco dużo. Bardzo źle, jeśli wydaje ci się, że nie możesz zatrzymać się samodzielnie. Powiedz sobie, że możesz się zatrzymać i uspokoić.
Debbie Shapiro w swojej książce „Umysł leczy ciało” pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach czkawki:
Przepona to duży, płaski mięsień oddzielający górną i dolną część ciała, który pomaga nam oddychać. Napięcie w tym obszarze wynika z oporu wobec głębokiego oddychania, a więc percepcji życia, ponieważ głębokie oddychanie wymaga wewnętrznego rozluźnienia. Jeśli przez wiele lat martwimy się samokontrolą i strachem przed możliwymi konsekwencjami swobodnego przebiegu wydarzeń, trudno jest to osiągnąć. Przepona odpowiada za pojawienie się pierwszych oznak poruszania się płodu podczas ciąży, przesunięcie w świadomości, które przenosi naszą energię od świadomości siebie do świadomości czegoś innego. Tutaj nasza energia może zostać zablokowana i stłumiona podczas kontaktu ze światem zewnętrznym. Jeśli sytuacja, w której się znajdujemy, lub nasz styl życia nie pozwala swobodnie wyrażać myśli i uczuć, to właśnie tutaj są one zatrzymywane. W związku z tym oddech będzie płytki i ograniczony.
Doktor Luule Viilma w swoich pracach pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach czkawki:
Skurcze spazmatyczne przepony – czkawka – zwykle są uważane za zjawisko nieszkodliwe. Jeśli czkawka występuje często i trwa godzinami, po jej zakończeniu człowiek czuje się całkowicie wyczerpany i zdaje sobie sprawę, że to nie jest błaha sprawa. Czkawka wyraża strach przed utratą sensu życia, a to jest poważna sprawa. Życie też jest poważne, ale nie należy traktować go ze śmiertelną powagą. Dlatego próbują rozśmieszyć osobę z czkawką. Mówią mu: „Przypomnij sobie, kiedy ostatnio widziałeś fioletowego konia i w którą stronę był zwrócony jego zad?” I człowiek zaczyna się zastanawiać.
Tak bardzo się nad tym zastanawia, że zapomina o czkawce. Może przypomniał sobie konia, a może nie, ale czkawka przeszła. Co to oznacza? Oznacza to, że jeśli człowiek znajduje się w stanie kryzysu duchowego, należy mu dać konkretne zadanie związane z operacjami myślowymi, którego niewykonanie samo w sobie nie jest niczym tragicznym. W przypadku czkawki mówi się również: ktoś o mnie myśli. Jeśli człowiek jest pełen radosnej nadziei, to już sama próba ustalenia, kto o nim myśli, zatrzymuje czkawkę.
Małe dziecko, w tym niemowlę, oczywiście nie ma takich myśli. Dziecięca dusza wyczuwa zbliżającą się kolejną kłótnię rodziców. Kiedy rodzice zaczynają się nakręcać, dziecko zaczyna czkać, aby przywołać ich do rozsądku. Matki bardzo denerwują się z powodu dziecięcej czkawki, ale jeśli w swoim irytacji matka przestaje myśleć o ojcu, czkawka ustępuje. Gdy wraca do myśli o nim, dziecko znów zaczyna czkać i może czkać przez cały dzień.
Sytuacja staje się wyjątkowo poważna, gdy ciężko chory człowiek czka całymi dniami i żadna żart, żadne rozrywki nie przynoszą ulgi. Jeśli człowiek skazał się na śmierć, optymistyczne przemowy nie wzruszają go. Optymizm napawa go smutkiem, a smutek zamienia się w złość na własną chorobę, co nie pozwala mu cieszyć się razem z innymi. Smutek prowadzi do obrzęku wątroby, a złość wywołuje w niej wewnętrzny ogień, co w połączeniu wzmacnia podrażnienie przepony. W takiej sytuacji trzeba spojrzeć prawdzie w oczy i szczerze rozmawiać o życiu, o tym, co w przeszłości było dobre, a co złe.
Poszukiwania i badania metafizycznych (subtelnych, mentalnych, emocjonalnych, psychosomatycznych, podświadomych, głębokich) przyczyn czkawki trwają. Ten materiał jest ciągle poprawiany. Prosimy czytelników o przesyłanie swoich komentarzy i uzupełnień do tego artykułu. Ciąg dalszy nastąpi!
© Andrei ZHALEVICH
www.zhalevich.com
Wykorzystane źródła
- Andrei Zhalevich. ŚWIATOROZUMIENIE. Poszukiwanie głębokich znaczeń, odkrycie pierwotnych przyczyn i wyższych przeznaczeń. - Wrocław: Zhalevich.Com, 2023 r.
- Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
- Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
- Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
- Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
- Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
- Дебби Шапиро. Разум лечит тело. - Мн.: Попурри, 1998 г.
i inne źródła na temat psychosomatyki i Światorozumienia