Migrena. Psychosomatyka i metafizyka migreny
MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык
Luule Viilma w swoich pracach pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach migreny:
Nawarstwianie się smutku powoduje u dorosłego wzrost ciśnienia śródczaszkowego. W zależności od stopnia i szybkości wzrostu ciśnienia powstają różne choroby. Stałe ciężkie, uciskające uczucie w głowie może przerodzić się w ból głowy, a ten z kolei - w migrenę. Jeśli dolegliwości towarzyszą wewnątrzczaszkowe procesy zapalne, to pojawia się zagrożenie dla życia.
Migrena - to choroba z bardzo silnym bólem głowy, który kulminuje w postaci wymiotów, po czym znowu ustępuje. W niewidzialnej płaszczyźnie powstaje krytyczne nagromadzenie smutku, co na poziomie fizycznym wywołuje obrzęk mózgu. Ruch płynu mózgowego blokowany jest strachem mnie nie kochają, przez co tłumiony strach przeradza się w złość - mnie nie kochają, nie żałują, nie liczą się ze mną, nie słuchają mnie itd.
Kiedy powściągliwość nabiera niebezpiecznych dla życia rozmiarów i w człowieku budzi się chęć walki o życie, czyli budzi się tłumiona agresywna złość przeciwko życiu, w tym momencie dochodzi do wymiotów.
Wymioty są przejawem odrazy do świata i przyszłości, pragnienia powrotu do dawnych dobrych czasów. Silne fizyczne wstrząsy wywoływane odruchem wymiotnym rozciągają zdeformowaną od napięcia szyję, dając możliwość kręgom szyjnym przemieścić się w poszukiwane położenie. Wraz z powrotem kręgów na swoje miejsca otwierają się przechodzące w szyi kanały energetyczne, a ciało otrzymuje możliwość wydalania przez wątrobę nagromadzonych toksyn.
W. Broytigam i P. Christian w swojej książce "Medycyna psychosomatyczna" piszą o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach migreny:
"W przypadku prawdziwej migreny mamy do czynienia z napadowym bólem głowy, najczęściej po jednej stronie, któremu towarzyszą zaburzenia widzenia (nadwrażliwość na światło, mroczki migocące), a czasem wymioty, biegunka. Ten trwający wiele godzin napad bólu z towarzyszącymi objawami somatycznymi najczęściej związany jest ze stanem depresyjnym lub nieco pobudzonym. Na szczycie napadu u chorego pojawia się chęć pozostania w samotności w ciemnym pokoju lub w łóżku. Nierzadkie są rodzinne przypadki migreny.
Napady migreny mogą być prowokowane przez różne czynniki somatyczne lub psychiczne, zmianę rytmu snu i czuwania z późnym lub przeciwnie, zbyt wczesnym budzeniem się, a także zmiany pogody, zaburzenia rytmu odżywiania, wpływ hałasu, podrażnienia światłem itd. Psychiczne sytuacje prowokujące opisywane są stosunkowo jednolicie: migrenopodobne napady bólu głowy występują najczęściej wtedy, gdy podejmowane są intensywne wysiłki, realizowany jest określony zaplanowany program lub wymagane jest osiągnięcie postawionego celu lub nawet kilku celów, wypełnienie określonych wymagań. Charakterystyczne dla tego wyrażenia: "Musiałem to zrobić"; "Muszę zdążyć na czas"; "Muszę do południa zrobić tysiąc spraw"; "Próbuję wszystkie te sprawy załatwić" [W. Grace i D. Graham, 1972]. Jednocześnie podkreśla się znaczenie sytuacji stłumionej lub okiełznanej wściekłości [F. Alexander, 1951; Wolff, 1963].
Psychofizjologia. W odpowiedzi na oddziaływanie różnych czynników głowa reaguje bólem częściej niż jakikolwiek inny organ. Bogate ukrwienie, rozwinięta sieć współczulnych włókien wegetatywnych, towarzyszących naczyniom i obejmujących włókna przewodzące odczucia bólowe, tworzą wrażliwy na ból region. Wrażliwość naczyń na ból od dawna jest uważana za istotną przyczynę bólu głowy, na co wyraźnie wskazuje określenie "naczynioruchowe bóle głowy". Migrenę wiąże się z zaburzeniem ukrwienia (tworzenie się połączeń tętniczo-żylnych w naczyniach obwodowych) [H. Heyck, 1975]. W tym planie omawiana jest kwestia możliwości otwarcia licznych zwykle zamkniętych zespoleń tętniczo-żylnych opon mózgowych, porównywalnego z patologicznymi przepływami. Jednocześnie wskazuje się na biologiczne mechanizmy, które przejawiają się w zaburzeniach metabolizmu amin biogennych (serotonina, histamina, tyramina itp.) i hormonów, co prowadzi do reakcji naczyniowych i obniżenia progu bólowego [D. Soyka, 1978]. Wiarygodność tych danych jest kwestionowana. Badania elektroencefalograficzne ujawniają wolno rozprzestrzeniające się po korze potencjały aktywności z charakterystycznymi wskaźnikami pobudzenia elektrycznego.
Wątpliwe, by wszyscy chorzy z migreną mieli jednolitą strukturę osobowości, tym bardziej że nie zawsze można wyraźnie odgraniczyć ból głowy na skutek napięcia od migreny. Ta ostatnia niewątpliwie należy do chorób rodzinnych; badania genetyczne i obserwacje kliniczne wskazują na rolę czynników dziedzicznych w pochodzeniu migreny.
Leczenie. Doświadczeni chorzy przy zbliżaniu się napadu migreny i pojawieniu się zwiastunów w postaci tępych bólów głowy i przygnębienia przyjmują preparaty zawierające kofeinę i ergotaminę, doustnie lub w czopkach. Jak u każdego chorego z bólem głowy, przy występowaniu migreny lekarz powinien ustalić, jakie preparaty są najbardziej skuteczne dla danego pacjenta. Ponadto lekarz powinien udzielić choremu zaleceń dotyczących trybu życia. Konieczne jest wyeliminowanie czynników prowokujących - zaburzeń rytmu snu, odżywiania itp. Należy również wykluczyć jawne lub ukryte sytuacje konfliktowe.
Jeśli u chorych występują wyraźne sytuacje konfliktowe lub problemy osobowościowe, to wskazana jest odkrywająca terapia głębinowo-psychologiczna lub psychoanalityczna".
Irina G. Malkina-Pych w swojej książce "Psychosomatyka: Podręcznik praktycznego psychologa" pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach migreny:
Napady migreny stanowią szczególną formę bólów głowy, charakteryzującą się głównie jednostronnym pulsującym bólem, mdłościami, wymiotami, światłowstrętem i towarzyszącą symptomatologią neurologiczną. Chorzy często demonstrują stłumioną wrogość, która, według Fromm-Reichmann (1959), "stanowi wrogą zazdrosną postawę, specyficznie skierowaną przeciwko intelektualnym osiągnięciom innych. Ma to znaczenie przy wyborze narządu cierpienia".
Możemy rozumieć migrenę jako "oszustwo". Służy ona ukryciu konfliktów psychicznych, których chory "nie powinien" komunikować. Napad migreny może dawać choremu elementy wtórnej satysfakcji: daje możliwość manipulowania rodziną lub karania otaczającego świata.
Typowy pacjent z bólami głowy, jak pokazał w swoich klasycznych pracach Wolff (1948), to obowiązkowy, sumienny, dokładny, nieustannie dążący do osiągnięć i sukcesu człowiek, który jednak ponosi klęskę, prawie osiągnąwszy swój cel. Wysoką inteligencję pacjentów z bólami głowy odnotowują prawie wszyscy autorzy, wskazując jednocześnie na słabo rozwiniętą sferę emocjonalną. Loch (1965) mówi, że prawdopodobnie "trzeba umieć myśleć na stosunkowo wysokim poziomie, aby stać się pacjentem cierpiącym na bóle głowy".
Psychoterapia. Jeśli u chorych występują wyraźne sytuacje konfliktowe lub problemy osobowościowe, to wskazana jest odkrywająca terapia głębinowo-psychologiczna (terapia Gestalt, psychosynteza, terapia skoncentrowana na rozwiązaniu, kognitywna, pozytywna i terapia rodzinna).
Programowanie neurolingwistyczne. Przy migrenie zaleca się stosowanie techniki dysocjacji, czyli pomóc pacjentowi "rozłączyć" umysł i ciało, a następnie zaproponować mu zobaczenie procesu własnego narodzin, włączając w to ten trudny moment, gdy podczas przechodzenia przez kanał rodny, aby zapewnić możliwość dalszego ruchu, nastąpiło zmniejszenie rozmiarów głowy i odpowiednio podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego. Ważne, aby świadomość pacjenta powiedziała swojemu rodzącemu się Ja, że podwyższenie ciśnienia oczywiście pomogło mu w tych nadzwyczajnych okolicznościach, ale więcej nie należy do niego się uciekać, chyba że przyjdzie się urodzić jeszcze raz. Gdy niemowlę się pojawi, należy powiedzieć mu, że za sztucznym podwyższeniem ciśnienia nastąpiło przywrócenie kształtu jego głowy, ale teraz nie ma potrzeby takiego przywracania, tym bardziej że teraz kości czaszki są sztywno połączone ze sobą. Niemowlę powinno też usłyszeć, że wszyscy wokół kochają go, włącznie z nim samym, i że jest pożądanym dzieckiem, i nikt nie będzie próbował się go pozbyć.
Pozytywna psychoterapia przy bólu głowy. Ból głowy i migrena - zdolność do rozładowywania napięcia i konfliktów poprzez głowę.
Aktualna zdolność: "dokładność".
Definicja i rozwój: zdolność organizowania i rozdzielania swojego postrzegania i wszystkiego wokół. Jest ona skierowana na różne systemy relacji: racjonalny porządek rzeczy, tradycyjny porządek, intuicyjny, pełen fantazji, romantyczny porządek, porządek zewnętrzny i wewnętrzny. Nawet niedbałe dziecko ma swój porządek i swoje rozumienie porządku. Dokładności uczymy się na przykładzie rodziców, najbliższego otoczenia, przechodząc przez nagrody i kary. Pozorna niedbałość dziecka - to stopień w jego próbach zorganizowania swojego świata. Podstawową funkcją dokładności jest różnicowanie. Poprzez nie nabywane jest określone nastawienie i zaufanie do rzeczy. U tych pacjentów dominują wtórne zdolności pilność/aktywność, precyzja i sumienność, dokładność i obowiązkowość. Należy przeciwnie przebudowywać szczerość i otwartość, kontakty, cierpliwość, czas, wiarę, nadzieję i miłość.
Jak o to pytać. Kto z was bardziej ceni porządek? Czy macie i czy mieliście problemy z powodu niedbałości (z kim)? Czy dbacie o to, aby wasze mieszkanie (sypialnia, pokój dzienny, garaż, ogród), wasze miejsce pracy zawsze były w idealnym porządku? Przy nieporządku czujecie się okropnie czy uważacie, że odrobina nieporządku - to właśnie to, czego potrzeba? Które z waszych rodziców w większym stopniu pilnowało porządku? Co się działo, jeśli w dzieciństwie nie sprzątaliście swojego pokoju?
Synonimy i zaburzenia: wprowadzać porządek, na ukos, chaotyczny, niejasny.
Pedantyczność, obsesyjna kontrola, wewnętrzne napięcie, poczucie bezpieczeństwa, agresja, konflikty ojców i dzieci, trudności zawodowe, zaburzenia żołądkowe i jelitowe.
Cechy zachowania. Już niewielkie przestawienie często tworzy potrzebny wygląd. Szuflada na rzeczy, które w danym momencie nie są potrzebne, zapobiega chaosowi w pokoju. Wszystko na swoim miejscu. Znajdować rzeczy tam, gdzie się je położyło. Dziecko potrzebuje własnego porządku, przede wszystkim w procesie zabawy. Jeśli bierzecie coś od swojego partnera, powiedzcie mu o tym. Zaoszczędzicie sobie i jemu czas i nerwy. Czy myśleliście kiedyś o wzięciu kilku dni urlopu, żeby zaprowadzić porządek?
Celem terapii jest przepracowanie nieaktywnych sfer (rozszerzenie sfer Ciało-Ja, kontakty międzyludzkie i wyobraźnia, fantazja). Równolegle z tym przeprowadzana była analiza akcentowanych sfer na przestrzeni życia.
Kwestionariusz dotyczący bólów głowy i migreny
1. Czy kiedykolwiek myśleliście tak, że "łamaliście sobie głowę" lub "głowa pękała"? Czy możecie przypomnieć sobie jeszcze jakieś przysłowia i powiedzenia dotyczące waszej choroby? Jakie to przysłowia?
2. Kto i kiedy poinformował was o waszej chorobie?
3. Jak leczyliście się do tej pory? Jak wam wyjaśniano waszą chorobę?
4. Czy zajmujecie się treningiem autogennym, poizometryczną relaksacją mięśniową lub podobnymi ćwiczeniami? Czy stosujecie dietę?
5. Czy regularnie przyjmujecie przepisane wam leki? Czy wiecie, jak one działają, czego możecie się po nich spodziewać i jakie mogą być skutki uboczne?
6. Dlaczego zwężają się naczynia krwionośne w głowie? Czy ktoś "przeszedł przez waszą głowę"? Czy próbowaliście "skoczyć wyżej głowy"? Czy uważacie, że w niektórych sprawach trzeba "łamać sobie głowę"? Czy robiliście coś "na łeb na szyję"?
7. Czy uważają was za "jasną głowę" czy za "tępaka"? Czy często wydajecie się "bez głowy", tracąc racjonalną kontrolę nad sobą?
8. Czy potraficie otwarcie wyrażać swoje uczucia?
9. Czy kontakty z przyjaciółmi, znajomymi, gośćmi są dla was odprężeniem i relaksem, czy już przed spotkaniem zaczynacie się denerwować (czy będą zadowoleni?... u innych stół był bogatszy... potem trzeba będzie znowu wszystko sprzątać!").
10. Czy myślicie o swojej przyszłości częściej pesymistycznie? Co rozumiecie pod wyrażeniem "intelektualny pesymizm"? Czy charakterystyczne jest dla was "bycie zawsze w troskach"?
11. Co jest dla was sensem życia (bodźcem, celem, motywacją, planem życiowym, sensem choroby i śmierci, życia po śmierci)?
12. Czy potraficie postrzegać swoje cierpienie jako szansę poznania nieznanych dotąd sfer?
Siergiej N. Łazariew w swoich książkach "Diagnostyka karmy" (książki 1-12) i "Człowiek przyszłości" pisze o tym, że główną przyczyną absolutnie wszystkich chorób, w tym i bólu głowy jest deficyt, brak lub nawet nieobecność miłości w duszy człowieka. Kiedy człowiek stawia coś ponad miłość do Boga (a Bóg, jak mówi się w Biblii, jest Miłością), to zamiast zdobywania boskiej miłości dąży do czegoś innego. Do tego, co (błędnie) uważa za ważniejsze w życiu: pieniądze, sława, bogactwo, władza, przyjemności, seks, relacje, zdolności, porządek, moralność, wiedza i wiele, wiele innych materialnych i duchowych wartości... Ale to wszystko nie jest celem, a tylko środkami do zdobycia boskiej (prawdziwej) miłości, miłości do Boga, miłości takiej jak u Boga. A tam, gdzie nie ma (prawdziwej) miłości w duszy, jako sprzężenie zwrotne od Wszechświata, przychodzą choroby, problemy i inne nieprzyjemności.
Poszukiwania i badania metafizycznych (subtelnych, mentalnych, emocjonalnych, psychosomatycznych, podświadomych, głębokich) przyczyn bólu głowy trwają. Ten materiał jest stale aktualizowany. Prosimy czytelników o pisanie swoich komentarzy i przysyłanie uzupełnień do tego artykułu. Ciąg dalszy nastąpi!
© Andrei ZHALEVICH
www.zhalevich.com
Wykorzystane źródła
- Andrei Zhalevich. ŚWIATOROZUMIENIE. Poszukiwanie głębokich znaczeń, odkrycie pierwotnych przyczyn i wyższych przeznaczeń. - Wrocław: Zhalevich.Com, 2023 r.
- Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
- Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
- Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
- Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
- Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
- Торсунов О. Г. Связь болезней с характером. Жизненная энергия человека. - М., 2015 г.
- Бодо Багински, Шарамон Шалила. «Рейки» - универсальная энергия жизни. - К.: София, 2002 г.
- Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции. - CПб.: Питер, 2009 г.
- Макс Гендель. Эзотерические принципы здоровья и целительства. - М.: Профит-Стайл, 2005 г.
- Анатолий Некрасов. 1000 и один способ быть самим собой. - М.:Амрита, 2008 г.
- Лууле Виилма. Душевный Свет. - Екатеринбург: У-Фактория, 2000 г.
- Лууле Виилма. Светлый источник любви. - Екатеринбург: У-Фактория, 2009 г.
- Kurt Tepperwein. Krise als Chance. Wie man Krisen löst und zukünftig vermeidet, 2003.
- Jennifer Racioppi. Kosmiczne zdrowie. Uwolnij swoją uzdrawiającą moc dzięki astrologii, psychologii pozytywnej i medycynie integracyjnej. - Warszawa: Czarna Owca, 2022 r.
- Павел Глоба. Лекция по медицинской астрологии. - CПб., 1993 г.
- Д-р Кришна Кумар. Медицинская астрология (Анализ различных болезней, астрология для женщин и проблемы деторождения). - Екатеринбург, 2010 г.
- Энтони Уильям. Взгляд внутрь болезни. - М.: Эксмо, 2019 г.
- Рудигер Дальке. Болезнь как путь. Значение и предназначение болезней. - CПб.: ИГ "Весь", 2004 г.
- Бройтигам В., Кристиан П., Рад М. Психосоматическая медицина. – М.: ГЭОТАР МЕДИЦИНА, 1999 г.
- Елисеев Ю. Ю. Психосоматические заболевания. Полный справочник. - М.: ACT, 2003 г.
- Кэрол Ритбергер. Сигналы тела: О чем говорят наши болезни. - К.: София, 2009 г.
- Волкова Н. Популярная психогинекология. - CПб.: Диля, 2007 г.
- Ирина Г. Малкина-Пых. Психосоматика: Справочник практического психолога. - М.: Эксмо, 2005 г.
i inne źródła na temat psychosomatyki i Światorozumienia
