Oczy i wzrok. Psychosomatyka i metafizyka oczu i wzroku
MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык
Jak poprawić swój wzrok i wzmocnić oczy? Oczywiście, najpierw trzeba usunąć przyczyny, które prowadzą do osłabienia wzroku i chorób oczu. Rozważmy metafizyczne (subtelne, mentalne, emocjonalne, psychosomatyczne, podświadome, głębokie) przyczyny problemów ze wzrokiem i chorób oczu.
Oto, co piszą na ten temat światowej sławy eksperci w tej dziedzinie oraz autorzy książek na ten temat.
Oczy w ogóle i ogólne problemy ze wzrokiem
Liz Burbo w swojej książce „Twoje ciało mówi 'Kochaj siebie!'” pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach chorób oczu i problemów ze wzrokiem następująco:
Problem z oczami, wpływający na wzrok, oznacza, że człowiek woli zamykać oczy na to, co się dzieje, ponieważ boi się utracić kogoś lub coś. W ten sposób choroba jest dla niego formą samoobrony. Możliwe także, że nie chce już nadzorować wszystkiego, być na bieżąco, trzymać oczy szeroko otwarte. Oto kilka popularnych wyrażeń związanych z oczami:
- Oczy by tego nie widziały.
- Oczy się rozbiegają.
- Oczy wychodzą na wierzch.
- Złe oko.
- Przymykam na to oczy.
Częste używanie jednego lub kilku takich wyrażeń może nawet być przyczyną problemów z oczami lub pogorszenia wzroku.
Jeśli choroba oczu przeszkadza człowiekowi dobrze widzieć na bliską odległość, oznacza to, że nie dostrzega on pewnych procesów, które bezpośrednio go dotyczą i są związane z jego ciałem (np. nie zauważa, jak starzeje się jego ciało), z okolicznościami jego życia lub z otaczającymi go ludźmi. To, co widzi, budzi w nim strach, a ten strach przeszkadza mu obiektywnie oceniać rzeczywistość, zniekształca ją w jego wyobrażeniu. Zadowala się tym, że nic nie widzi wokół siebie, ponieważ wtedy ma poczucie odłączenia i nie martwi się niczym. (Zob. także DALEKOWZROCZNOŚĆ).
Jeśli choroba oczu przeszkadza człowiekowi widzieć na daleką odległość, oznacza to, że odczuwa nieuzasadniony niepokój związany z własną przyszłością lub przyszłością osób, które kocha. Wyobraża sobie wszelkiego rodzaju straszne sytuacje, które prawdopodobnie nigdy się nie zdarzą. Może nie chce patrzeć daleko, ponieważ jest leniwy, woli płynąć z prądem lub jest rozczarowany życiem. (Zob. także KRÓTKOWZROCZNOŚĆ).
Lewe oko reprezentuje to, co człowiek widzi w sobie; to widzenie jest w dużej mierze uwarunkowane wpływem matki, ponieważ lewa strona ciała jest związana z żeńskim pierwiastkiem.
Prawe oko reprezentuje to, co człowiek widzi w świecie zewnętrznym; to widzenie jest w dużej mierze uwarunkowane wpływem ojca, ponieważ prawa strona ciała jest związana z męskim pierwiastkiem.
Blokada mentalna. Musisz zrozumieć, że w twoim życiu nic się nie zmieni, jeśli odmówisz widzenia prawdy, zamykając oczy na wszystko. Boisz się utracić kogoś lub coś; mimo to zacznij walczyć i spróbuj poradzić sobie z sytuacją.
Możliwe, że uważasz, iż widzenie wszystkiego lub widzenie zbyt dobrze oznacza brak prawa do błędów. Pozbądź się tego przekonania, ponieważ tylko ci szkodzi. Bez błędów nie ma doświadczenia, a bez doświadczenia nie ma rozwoju.
Oczy nazywane są zwierciadłem duszy. Oznacza to, że każda problematyka związana z oczami jest bardzo ważna: informuje cię, że nie słuchasz swojej duszy i wybrałeś niewłaściwy kierunek. Musisz zdać sobie sprawę, że pogorszenie wzroku nie może być naturalnym procesem i nie jest związane z dziedzicznością. Na siłę twojego wzroku może wpłynąć jedynie jakieś głębokie przekonanie. Aby zrozumieć, które przekonanie negatywnie wpływa na twoje oczy, użyj dodatkowych pytań, podanych na końcu tej książki.
Ponadto, jeśli często używasz wyrażeń podobnych do powyższych, przeanalizuj strach, który zmusza cię do ich wypowiadania - to pomoże ci określić metafizyczną przyczynę twojego problemu.
Blokada duchowa. Aby zrozumieć blokadę duchową, która przeszkadza zaspokojeniu ważnej potrzeby twojego prawdziwego Ja, zadaj sobie następujące pytania, które Liz Burbo podaje na końcu swojej książki „Twoje ciało mówi 'Kochaj siebie!'”. Odpowiedzi na te pytania pozwolą ci dokładniej określić prawdziwą przyczynę twojego fizycznego problemu:
„Odkrywszy, które przekonanie lub wierzenie przeszkadza ci być tym, kim chcesz, możesz teraz zmienić lub zastąpić je. Najpierw musisz dać sobie prawo do tego przekonania lub wierzenia, czyli nawiązać kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem, które kiedyś dawno temu ukształtowało je w wyniku jakiejś psychologicznej traumy. Następnie zapytaj siebie: czy naprawdę nadal potrzebujesz tego przekonania, aby czuć się szczęśliwym?
Jeśli tak, oznacza to, że to przekonanie nadal jest dla ciebie użyteczne. Ponieważ masz władzę nad swoim życiem, możesz je dalej zachować, ale wiedz, że w twoim życiu wszystko pozostanie bez zmian, w tym także ból. Nie licz na zmiany.
Jeśli nadal uważasz to przekonanie za prawdziwe, ale nie jesteś przekonany, że daje ci ono szczęście, porównaj je z tym, jakie było kilka lat temu. Możliwe, że dziś twoje przekonanie jest znacznie słabsze. Jeśli tak, jesteś na drodze do uzdrowienia.
Jeśli jesteś pewny, że nie chcesz już zachowywać tego przekonania, masz tylko jedno wyjście: zrobić wszystko, co konieczne, aby zrealizować swoje pragnienia i stać się TYM, KIM CHCESZ BYĆ.
OTO KILKA RAD:
Daj sobie czas, potrzebny do przejścia przez wszystkie etapy przebaczenia. Na jeden etap możesz potrzebować dzień, na inny rok - najważniejsze, aby twoje pragnienie przejścia tych etapów było szczere. Im silniejsza trauma psychologiczna i opór ego, tym więcej czasu będzie potrzebne.
Jeśli etap 6 okaże się bardzo trudny, wiedz, że opiera się twoje ego. Jeśli myślisz: „Dlaczego mam prosić o przebaczenie tę osobę, jeśli to nie ja ją zraniłem, a ona mnie? Miałem wszelkie powody, aby się na nią złościć!” - mówi twoje ego, a nie twoje serce. Najważniejsze pragnienie twojego serca to żyć w pokoju i współczuciu dla innych.
Nie martw się, jeśli osoba, którą prosisz o przebaczenie, zareaguje inaczej, niż się spodziewałeś. Niektórych rzeczy prawie nie da się przewidzieć. Może nic nie powiedzieć, zmienić temat rozmowy, zdziwić się, odmówić rozmowy na ten temat, zapłakać, prosić o przebaczenie ciebie, rzucić ci się w ramiona itp. Staraj się zrozumieć uczucia innej osoby - jak i własne.
Jak wspomniałam w opisie szóstego etapu przebaczenia, nie musisz mówić osobie, która cię zraniła, że jej wybaczyłeś. Są ku temu trzy powody:
1. Może się okazać, że osoba, na którą jesteś zły, w ogóle nie miała zamiaru cię zranić. Rzeczywistość bardzo często różni się od naszego postrzegania. Może ta osoba nawet nie zdawała sobie sprawy, że się obraziłeś.
2. Musisz zrozumieć, że przebaczenie jest potrzebne tobie, aby uwolnić się. Przebaczenie innej osoby oznacza zrobienie koniecznego kroku w kierunku przebaczenia samego siebie.
3. Musisz również zrozumieć, że nie masz mocy, aby naprawdę wybaczyć innej osobie. Tylko ona sama może sobie wybaczyć.
4. Wybacz sobie. To najważniejszy etap przebaczenia. Aby wybaczyć sobie, daj sobie prawo do strachu, słabości, błędów, niedoskonałości, cierpienia i złości. Przyjmij siebie takim, jakim jesteś w danym momencie, wiedząc, że to tymczasowy stan.
5. Poczuj pragnienie proszenia o przebaczenie. Przygotowując się do etapu, wyobraź sobie, że prosisz o przebaczenie osobę, którą osądzałeś, krytykowałeś lub za coś obwiniałeś. Jeśli ten obraz wywołuje u ciebie uczucie radości i wolności, jesteś gotów do następnego etapu.
6. Spotkaj się z osobą, którą chcesz prosić o przebaczenie. Opowiedz jej o swoich przeżyciach i proś o przebaczenie za to, że osądzałeś, krytykowałeś lub nienawidziłeś ją. Wspominaj o tym, że sam jej wybaczyłeś, tylko jeśli ona sama poruszy ten temat.
7. Ustanów związek lub podejmij decyzję w odniesieniu do rodzica.
Przypomnij sobie podobną sytuację z przeszłości z osobą, która reprezentowała dla ciebie władzę, autorytet - z ojcem, matką, dziadkiem, babcią, nauczycielem itp. Ta osoba powinna być tej samej płci, co osoba, której właśnie wybaczyłeś. Powtórz z nią wszystkie etapy przebaczenia.
Jeśli emocje, które przeżywasz, są skierowane przeciwko tobie samemu, przejdź etapy 1, 2, 4 i 7. Jeśli osoba nie chce przyjąć twojej prośby o przebaczenie, oznacza to, że sama nie może sobie wybaczyć. Możesz jej wybaczyć, ale to nie wystarczy. Musi sama sobie wybaczyć. Odpowiadasz tylko za siebie, ale fakt, że wybaczyłeś sobie, może pomóc innej osobie wybaczyć sobie.
Jeśli opowiadasz innej osobie o swoich przeżyciach, a ona z zaskoczenia zaczyna się usprawiedliwiać, może to oznaczać, że wydawało jej się, że ją oskarżasz. Jeśli tak jest, to znaczy, że jeszcze nie wybaczyłeś tej osobie i liczysz, że się zmieni.
Jeśli, przygotowując się do spotkania z tą osobą, masz nadzieję, że zrozumie głębię twojego cierpienia i poprosi cię o przebaczenie, nadal jej nie wybaczyłeś. W każdym razie nie powinieneś się na siebie złościć; po prostu potrzebujesz jeszcze trochę czasu na przejście etapów 2 i 3. Prawdopodobnie wybaczyłeś tej osobie umysłem, ale jeszcze nie zdążyłeś jej wybaczyć sercem. Wybaczenie umysłem oznacza zrozumienie motywów jej działań, ale nie przynosi ani ulgi, ani wewnętrznego uwolnienia. To często się zdarza. Wybaczenie umysłem to dobry początek, ponieważ przynajmniej świadczy o dobrej woli.
Pamiętaj: wybaczyć komuś nie oznacza zgadzać się z jego oskarżeniami. Wybaczając komuś, jakbyś mówił, że patrzysz sercem i widzisz coś ważniejszego w głębi duszy tej osoby niż jej oskarżenia.
Dzięki temu wybaczeniu, łatwiej ci będzie dać sobie prawo bycia sobą i wyrażania swoich ludzkich uczuć.
A teraz przeanalizujmy trzy emocje, które ludzie przeżywają najtrudniej: strach, gniew i smutek. Te emocje człowiek zwykle tłumi, kontroluje, ukrywa - jednym słowem, robi wszystko, aby ich nie przeżywać, ponieważ ranią one duszę, otrzymane w dzieciństwie i młodości. Te rany powstają pod wpływem pięciu negatywnych czynników psychologicznych: traumy odrzucenia, traumy porzucenia, traumy upokorzenia, zdrady i niesprawiedliwości.
Zamiast dać sobie prawo do bycia niedoskonałymi i cierpienia z powodu ran duszy, większość ludzi nadal obwinia innych, uważając ich za przyczyny swojego strachu, gniewu i smutku. Dlatego ludzie przeżywają tak wiele negatywnych emocji, a emocje te z kolei wywołują różne choroby.
Ale te emocje można wykorzystać na korzyść:
Strach pomaga ci zrozumieć, że potrzebujesz ochrony i jej szukasz. Przypomina także, że prawdziwą ochronę należy szukać w sobie samym.
Gniew jest przydatny, ponieważ pomaga odkryć twoją potrzebę samopotwierdzenia, jasno sformułować swoje wymagania i bardziej uważnie słuchać swoich potrzeb.
Smutek pomaga zrozumieć, że cierpisz z powodu poczucia straty lub strachu przed utratą. Smutek uczy człowieka nie przywiązywać się.
KOCHAĆ SIEBIE - to znaczy samemu odpowiadać za swoje życie i dać sobie prawo do wyrażania tej odpowiedzialności.
Jeśli pokochasz siebie, będziesz mieć zdrowe i pełne energii ciało, które pozwoli ci zrealizować wszystkie twoje marzenia.
Nigdy nie zapominaj, że twój wewnętrzny BÓG używa wszelkich możliwych środków i przez twoje ciało mówi, przypomina ci: „KOCHAJ SIEBIE!” (Zakończenie książki Lise Bourbeau „Twoje ciało mówi: Kochaj siebie!”).
Bodo Baginski i Sharmo Shalila w swojej książce „"Reiki" - uniwersalna energia życia” piszą o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach chorób oczu i problemów ze wzrokiem:
Nasze oczy są oknami na świat i odzwierciedleniem naszej duszy. Pozwalają one wrażeniom przenikać do wnętrza i wylewać się na zewnątrz. Jeśli masz problemy z oczami, powinieneś zapytać siebie, czego nie chcesz widzieć w życiu, przed czym chcesz zamknąć oczy - przed prawdą? przed przyszłością? przed sobą?
Największa jasność leży w głębi twojej świadomości. Tam znajdziesz światło i prawdę. Dlatego najpierw spójrz w głąb siebie, zanim ponownie skierujesz wzrok na świat. Wtedy zmieni się to, co zobaczysz.
Walerij W. Sinielnikow w swojej książce „Pokochaj swoją chorobę” pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach chorób oczu i problemów ze wzrokiem:
Oczy symbolizują zdolność jasnego widzenia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Choroby oczu odzwierciedlają niechęć do widzenia. Nie podoba ci się to, co widzisz lub nie chcesz widzieć w swoim życiu. W duszy gromadzą się takie agresywne emocje jak nienawiść, złość, gniew, które powodują problemy z oczami. W końcu oczy są zwierciadłem duszy.
Jak często ludzie mówią: „Nienawidzę cię”, „Oczy by moje cię nie widziały”, „Boli mnie na to wszystko patrzeć”, „Nie mogę cię widzieć”. Takim ludziom przeszkadza widzieć dobro ich pycha i upór. Nie rozumieją, że widzą złe rzeczy w swoim świecie tylko dlatego, że patrzą na świat przez pryzmat swoich agresywnych emocji. Wyjście jest jedno - oczyścić swoje myśli, wtedy świat stanie się lepszy. Stwórz dla siebie taki świat, na który miło będzie patrzeć.
W moim gabinecie znajduje się młoda kobieta z diagnozą „krótkowzroczność”. Zaczynamy sesję. Po nawiązaniu kontaktu ze swoją podświadomością, zadała pytanie:
- Jakie moje zachowanie, myśli, emocje doprowadziły mnie do choroby?
Po chwili otrzymała odpowiedź: „Spójrz w głąb siebie. Ile brudu jest w twojej duszy! Cały czas osądzasz ludzi, a sama dalej niż czubek własnego nosa nie widzisz. Nawet okna w swoim mieszkaniu myjesz raz w roku. Rozejrzyj się. Jak piękny jest świat! Jak piękni są ludzie. To, co ci się w nich nie podoba, to tylko odzwierciedlenie twojego własnego zachowania”.
W trakcie dalszej pracy dokładnie ustaliliśmy, co kobieta musi zmienić w swoim zachowaniu, opracowaliśmy plan pracy nad sobą i na tym zakończyła się pierwsza sesja.
Drugą sesję moja pacjentka rozpoczęła tak:
- Doktorze, wie pan, co zrobiłam po naszej pierwszej sesji, kiedy wróciłam do domu?
- I co pani zrobiła?
- Umyłam wszystkie okna w swoim mieszkaniu, których rzeczywiście nie myłam przez rok.
Po kilku sesjach wzrok kobiety znacznie się poprawił. I jeszcze poleciłem jej przeczytanie książki „Jak poprawić wzrok bez okularów” W. Batesa i jego uczennicy M. Corbett. Praca z podświadomością i ćwiczenia oczu pomogły jej całkowicie przywrócić wzrok.
Oleg G. Torsunov w swojej książce „Związek chorób z charakterem” pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach chorób oczu i problemów ze wzrokiem:
Aby oczy były zdrowe, należy mieć takie cechy charakteru jak uważność, estetyczność, pozytywizm, otwartość w pragnieniach, woli, emocjach i myślach.
Uważność przyczynia się do rozwoju ostrości wzroku.
- Brak uważności prowadzi do obniżenia ostrości wzroku.
- Zbyt napięte skupienie również obniża ostrość wzroku.
Estetyczność charakteru pozwala stabilizować funkcje narządu wzroku.
- Niedbałość, brak smaku prowadzi do obniżenia wydajności oczu.
- Pedantyzm również obniża wydajność oczu.
Pozytywizm zwiększa siłę odporności narządu wzroku.
- Negatywizm wobec widzianego obniża odporność i zwiększa skłonność do procesów zapalnych w oczach.
- Nadmierne zaangażowanie prowadzi do zaburzeń odporności.
Otwartość w charakterze daje zdolność do silnego spojrzenia.
- Zamkniętość prowadzi do zmniejszenia siły spojrzenia.
- Nadmierna ufność prowadzi do niepokoju w spojrzeniu.
Zgodnie z Sergiejem S. Konowałowem („Medycyna energetyczno-informacyjna według Konowałowa. Uzdrowicielskie emocje”) choroby oczu odzwierciedlają niechęć do widzenia. Nie podoba ci się to, co widzisz lub nie chcesz widzieć w swoim życiu. W duszy gromadzą się takie agresywne emocje jak nienawiść, złość, gniew, które powodują problemy z oczami. W końcu oczy są zwierciadłem duszy. Ludziom przeszkadza widzieć ich pycha i upór. Nie rozumieją, że widzą złe rzeczy tylko dlatego, że patrzą na świat przez pryzmat swoich agresywnych emocji. Wyjście jest jedno - oczyścić swoje myśli, wtedy świat stanie się lepszy.
Władimir Żikarenzew w swojej książce „Droga do wolności. Karmiczne przyczyny problemów lub jak zmienić swoje życie” wskazuje na główne negatywne nastawienia (prowadzące do chorób) i harmonizujące myśli (prowadzące do uzdrowienia):
Harmonizujące myśli:
Patrzę na życie z miłością i radością.
Oczy - problemy z oczami (W. Żikarenzew)
Negatywne nastawienie, prowadzące do problemów z oczami:
Nie podoba ci się to, co widzisz własnymi oczami.
Harmonizujące myśli:
Teraz tworzę swoje życie. Lubię patrzeć wokół. Chcę teraz zobaczyć swoją piękno i wspaniałość.
Oczy u dzieci (W. Żikarenzew)
Negatywne nastawienie, prowadzące do problemów ze wzrokiem i oczami u dzieci:
Niechęć do widzenia tego, co dzieje się w rodzinie.
Harmonizujące myśli:
Harmonia, radość, piękno i bezpieczeństwo otaczają teraz to dziecko.
Louise Hay w swojej książce „Uzdrów siebie sam” wskazuje na główne negatywne nastawienia (prowadzące do chorób) i harmonizujące myśli (prowadzące do uzdrowienia):
Oczy symbolizują zdolność jasnego widzenia przeszłości, teraźniejszości, przyszłości.
Harmonizujące myśli:
Patrzę z miłością i radością.
Choroby oczu (zob. także „jęczmień”) (L. Hay)
Negatywne nastawienie, prowadzące do problemów z oczami i chorób oczu:
Nie podoba ci się to, co widzisz we własnym życiu.
Harmonizujące myśli:
Od teraz tworzę życie, na które lubię patrzeć.
Choroby oczu u dzieci (L. Hay)
Negatywne nastawienie, prowadzące do problemów ze wzrokiem i oczami u dzieci:
Niechęć do widzenia tego, co dzieje się w rodzinie.
Harmonizujące myśli:
Teraz to dziecko otacza harmonia, piękno i radość, jest bezpieczne.
Luule Viilma w swojej książce „Źródło światła miłości” pisze o możliwych psychosomatycznych i metafizycznych przyczynach chorób oczu i problemów ze wzrokiem:
Oczy wyrażają stan wątroby. A wątroba jest skupiskiem złości i gniewu. To, co nie mieści się w wątrobie, musi wypływać przez oczy.
Sergiej N. Łazariew w swoich książkach „Diagnoza karmy” (książki 1-12) i „Człowiek przyszłości” pisze, że główną przyczyną absolutnie wszystkich chorób, w tym chorób oczu i problemów ze wzrokiem, jest deficyt, brak lub nawet brak miłości w duszy człowieka. Kiedy człowiek stawia coś wyżej niż miłość do Boga (a Bóg, jak mówi Biblia, jest Miłością), zamiast zyskiwać boską miłość, dąży do czegoś innego. Do tego, co (błędnie) uważa za ważniejsze w życiu: pieniądze, sława, bogactwo, władza, przyjemności, seks, relacje, zdolności, porządek, moralność, wiedza i wiele innych materialnych i duchowych wartości... Ale to wszystko nie jest celem, a jedynie środkiem do zdobycia boskiej (prawdziwej) miłości, miłości do Boga, miłości jak u Boga. A tam, gdzie nie ma (prawdziwej) miłości w duszy, jako sprzężenie zwrotne od Wszechświata, pojawiają się choroby, problemy i inne nieprzyjemności. To potrzebne, aby człowiek się zastanowił, uświadomił sobie, że idzie w złym kierunku, myśli, mówi i robi coś nie tak i zaczął się poprawiać, wszedł na właściwą Drogę! Istnieje wiele niuansów, jak choroba objawia się w naszym organizmie. Na przykład problemy ze wzrokiem i choroby oczu powstają m.in. dlatego, że człowiek kieruje się w życiu rozważaniami nie miłości, ale świadomości, umysłu, logiki, intelektu, błędnie stawia świadomość, zdolności, a nawet duchowość wyżej niż miłość, miłość prawdziwą, miłość boską. Więcej o tej praktycznej koncepcji można dowiedzieć się z książek, seminariów i wideo-seminariów Siergieja Nikołajewicza Łazariewa.
Ślepota
Bodo Baginski i Sharmo Shalila w swojej książce „"Reiki" - uniwersalna energia życia” piszą:
Ślepota - ekstremalna forma niechęci do widzenia. To manifestacja ślepoty w świadomości. Ślepy będzie zmuszony skierować swój wzrok do wewnątrz.
Ślepota może i powinna prowadzić do formowania wewnętrznego zrozumienia. Dlatego lepiej dobrowolnie skieruj swój wzrok do wewnątrz siebie, bo tylko tam znajdziesz to, czego nie zobaczysz zwykłymi oczami. Otworzy się przed tobą nowy świat, zyskasz możliwość nowego spojrzenia na życie.
Daltonizm
Bodo Baginski i Sharmo Shalila w swojej książce „"Reiki" - uniwersalna energia życia” piszą:
Przy nierozróżnianiu kolorów wszystko wydaje się szare na szarym, wszystkie różnice się zacierają, wszystko staje się obojętne. Jeśli nie możesz dostrzec kolorowej różnorodności życia, otwórz swoje spojrzenie najpierw na jedność wszystkiego, co istnieje, a potem spójrz na świat. Uświadomiwszy sobie jedność, nauczysz się rozumieć, ile radości i przyjemności tkwi w różnorodności.
Poszukiwania i badania metafizycznych (subtelnych, mentalnych, emocjonalnych, psychosomatycznych, podświadomych, głębokich) przyczyn problemów ze wzrokiem i chorób oczu trwają. Ten materiał jest nieustannie korygowany. Prosimy czytelników o pisanie swoich komentarzy i przesyłanie uzupełnień do tego artykułu. Ciag dalszy nastąpi!
© Andrei ZHALEVICH
www.zhalevich.com
Wykorzystane źródła
- Andrei Zhalevich. ŚWIATOROZUMIENIE. Poszukiwanie głębokich znaczeń, odkrycie pierwotnych przyczyn i wyższych przeznaczeń. - Wrocław: Zhalevich.Com, 2023 r.
- Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
- Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
- Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
- Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
- Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
- Торсунов О. Г. Связь болезней с характером. Жизненная энергия человека. - М., 2015 г.
- Бодо Багински, Шарамон Шалила. «Рейки» - универсальная энергия жизни. - К.: София, 2002 г.
- Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции. - CПб.: Питер, 2009 г.
- Анатолий Некрасов. 1000 и один способ быть самим собой. - М.:Амрита, 2008 г.
- Лууле Виилма. Душевный Свет. - Екатеринбург: У-Фактория, 2000 г.
- Лууле Виилма. Светлый источник любви. - Екатеринбург: У-Фактория, 2009 г.
i inne źródła na temat psychosomatyki i Światorozumienia
