Opryszczka na ustach (Zakażenia opryszczkowe). Psychosomatyka i metafizyka opryszczki na ustach
MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык
Czy macie opryszczkę na ustach? Rozważmy metafizyczne (subtelne, mentalne, emocjonalne, psychosomatyczne, psychologiczne, podświadome, głębokie) przyczyny opryszczki na ustach.
Jeśli nie jest to choroba przewlekła (opryszczka nie jest stała), a ostra (opryszczka wyskoczyła), opryszczka pojawia się w fazie regeneracyjnej choroby. Oznacza to, że konflikt został już rozwiązany, a ciało regeneruje się po tym konflikcie.
Być może pogodziliście się z matką, zaakceptowaliście ją, coś się rozwiązało w waszych uczuciach.
Może to być również konflikt terytorialny (ktoś wkracza w waszą przestrzeń, fizyczną, psychiczną lub mentalną). Lub może to być niepożądana, nachalna ze strony kogoś komunikacja.
Może to być również samokaranie za dotykanie ustami czegoś, co wasza podświadomość interpretuje jako brudne. Na przykład nieprzyjemny pocałunek, wypowiadanie "brudnych" słów i tak dalej.
Usta, jako nasi zwiadowcy-badacze rzeczywistości: mogą ostrzegać o niebezpieczeństwie w otoczeniu. I opryszczka może wyskoczyć po kontakcie z człowiekiem, od którego emanuje jakieś niebezpieczeństwo (usta ostrzegają o tym). Lub po kąpieli w zimnej wodzie, jako przebywaniu w niebezpiecznym dla organizmu środowisku.
Opryszczka również ciągle wyskakuje, gdy człowiek zastygł lub skostniał w jednym stanie, z którego nie chce wyjść, mimo że cały zewnętrzny Wszechświat i jego podświadomość mówią mu: idź lub nawet biegnij stąd, ruszaj dalej.
Człowiek boi się wyjść ze zbudowanej przez niego bardzo wygodnej dla niego iluzji. Boi się wyjść z tej iluzji, ponieważ mogą runąć wszystkie jego zamki na lodzie i będzie musiał przebudować całą swoją tak wygodną koncepcję postrzegania, pomagającą mu ukrywać się przed rzeczywistą realnością w strefie komfortu.
Trzeba stawać się realistami, nie oddalać się od realnego życia, a postrzegać świat takim, jakim jest.
Oto co piszą o tym światowej sławy eksperci w tej dziedzinie i autorzy książek na ten temat:
Lise Bourbeau w swojej książce "Twoje ciało mówi: Pokochaj siebie!" pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Blokada fizyczna
Objawem opryszczki jest wysypka na skórze, zwykle w okolicy ust. Jest to bardzo powszechna choroba wirusowa.
Blokada emocjonalna
Opryszczka mówi o tym, że człowiek zbyt surowo osądza jakąś osobę płci przeciwnej i jest skłonny rozszerzać ten osąd na wszystkich przedstawicieli tej płci. Ktoś lub coś wydaje mu się obrzydliwe, odrażające. Ta choroba jest również sposobem unikania konieczności całowania się z innymi ludźmi lub z jakąś jedną osobą, która wywołuje u chorego gniew, ponieważ go upokorzyła. Chory jest już gotów powiedzieć jakieś gniewne słowa, ale w ostatniej chwili powstrzymuje się i gniew zawisa na jego ustach.
Blokada mentalna
Opryszczka mówi o tym, że pora zmienić krytyczne nastawienie do płci przeciwnej na miłość, i tym szybciej, im częściej występują zaostrzenia. Twój sposób myślenia przeszkadza ci zbliżyć się do płci przeciwnej, chociaż bardzo tego chcesz. Ta odległość bardzo ci szkodzi, nawet jeśli myślisz, że w ten sposób karzesz kogoś innego.
Blokada duchowa i konkluzja
Aby zrozumieć blokadę duchową, która przeszkadza w zaspokojeniu ważnej potrzeby twojego prawdziwego Ja, zadaj sobie pytania, przytoczone na końcu tej książki. Odpowiedzi na te pytania pozwolą ci bardziej dokładnie określić prawdziwą przyczynę twojego problemu fizycznego.
Debbie Shapiro w swojej książce "Ciało wyraża to, co umysł" pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Opryszczka. Ten wirus zaraża ogromną liczbę ludzi i pozostaje w organizmie na całe życie. Po wielu latach ukrytego istnienia może nagle pojawić się w postaci owrzodzeń w jamie ustnej, na ustach i/lub narządach płciowych (czasami gdzieś indziej). Owrzodzenia świadczą o mentalnej i emocjonalnej "zranioności" (ponieważ dotknięte są zarówno tkanki miękkie, jak i płyny), o przerwaniu wewnętrznego bólu. Ich pojawienie się jest ściśle związane ze stresami i sytuacjami konfliktowymi, szczególnie gdy robimy coś niechętnie lub pokonujemy wewnętrzny opór (na przykład przy zbliżeniu seksualnym wbrew własnej woli). Opryszczka może pojawić się, jeśli czujemy się nieszczęśliwi, jeśli nie odczuwamy miłości do siebie; może również służyć jako środek pozwalający trzymać się od innych na dystans, "pozostawać z boku", ponieważ typowe obszary jej lokalizacji - usta i narządy płciowe - są obszarami intymnego kontaktu. To dodaje do ogólnego obrazu również uczucia winy, wstydu i samonegacji. Zobacz także sekcje charakteryzujące dotknięte strony i części ciała.
Usta są szczególnie wrażliwe na nasze uczucia. Przykładem może być historia Anny, u której po dwóch dniach od rozpoczęcia miesiąca miodowego na ustach pojawiła się opryszczka. Jak tylko zaczęła przechodzić, trafiła do szpitala z anginą! Sygnał jest prosty. Małżeństwo przyniosło ze sobą wiele kwestii, którymi nie chciała się zajmować, a usta ujawniły jej zagubienie, opryszczka zapewniła jej fizyczną przestrzeń, pocałunki ustały. Jednocześnie odkryła, że trudno jej "przełknąć", czyli zaakceptować to, co się dzieje: nie była gotowa na rzeczywisty bieg wydarzeń. Niewyrażony gniew szczególnie często wyraża się w ten sposób, przy czym może to być gniew zarówno w stosunku do siebie, jak i w stosunku do innej osoby. Infekcje ust wskazują na podrażnienie albo w tym, jak siebie akceptujemy, albo w tym, jak się wyrażamy.
Doktor Walerij W. Sinielnikow w swojej książce "Pokochaj swoją chorobę" pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Choroba jamy ustnej świadczy o tym, że macie uprzedzenia do kogoś. W waszej podświadomości ukryte są "jadowite" i "uszczypliwe" słowa, oskarżenia, a wasze usta powstrzymują je. Lub w podświadomości nagromadziły się gorzkie i gniewne myśli, które pozostają niewypowiedziane.
Siedzi choroba w ciele i czeka, Kiedy cię złość ogarnie. Albo, gdy tęsknota duszę gryzie, Znowu ona może się pojawić. I czeka, nie mogąc się doczekać, Kiedy cię smutek złamie, - Wtedy ona na zewnątrz wypełza.
Doktor Walerij W. Sinielnikow uważa, że opryszczka wargowa - Najczęstsza forma infekcji. Ten podtyp ma również swoją psychosomatykę. Opryszczka wargowa - rezultat niezrozumienia i gniewu. W takich sytuacjach ważne jest zrozumienie, że przy gniewie na innych, przede wszystkim szkodzi się samemu sobie. Lepiej się uspokoić i wyrazić uczucia spokojnie, bo podsycając atmosferę i rozpalając samego siebie, człowiek tylko stwarza korzystniejsze warunki dla rozwoju infekcji.
Psycholog Elena Guskowa na swojej stronie pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Główne tematy opryszczki - to temat rozdzielenia (jak i z zapaleniem skóry i egzemą) i uczucie zagubienia.
Zanim przejdziemy bezpośrednio do tematów psychosomatyki opryszczki, dobrze jest przypomnieć, czym różnią się okresowe (lub pojedyncze) przypadki opryszczki od przypadków chronicznych (gdy jedna dolegliwość bez przerwy zastępuje drugą).
Jeśli mowa o ostrej chorobie, to opryszczka pojawia się w fazie regeneracyjnej choroby (według R. G. Hamera "Nowa medycyna germańska"). Oznacza to, że przeżycia związane z chorobą już się zakończyły.
Jeśli mowa o chronicznej opryszczce, oznacza to, że temat przeżyć nie jest zakończony i człowiek stale znajduje się w tych przeżyciach.
Należy również zauważyć, że w przypadku chronicznej opryszczki nie wystarczy szukać psychologicznej przyczyny jej powstawania.
Jeśli wirusy, które żyją w ciele, rozmnożyły się nie na żarty, oznacza to, że zaburzony jest balans między wirusem a człowiekiem. W pewnym momencie człowiek się załamał i oddał się na pożarcie. W ten sposób, trzeba zajmować się odbudową swoich sił (i oczywiście pracować z obrazami siebie zmęczonego, aby je zakończyć).
Temat rozdzielenia między ludźmi:
1) Jeśli dziewczyna długo czekała na ukochanego z delegacji, przeżywała, że nie może być przy nim, w istocie cierpiała z powodu rozdzielenia - po jego przyjeździe następnego dnia może zacząć się opryszczka.
2) Opryszczka nie musi być koniecznie związana z pocałunkami. Może pojawić się i wtedy, gdy dobrzy przyjaciele pogodzili się po długiej kłótni (czyli rozdzielenie między nimi się zakończyło).
Czasami u dziecka okresowo pojawia się opryszczka. Wypytajcie, co się dzieje w szkole z jego przyjaciółmi. Całkiem możliwe, że często czuje się odrzucone, a potem znowu wchodzi do towarzystwa - tak formuje się psychosomatyka opryszczki.
3) Mama i dziecko. Temat rozłąki z matką może silnie wpływać na dziecko. Dziecko cierpi bez czułości i uścisków matki. Okresowo otrzymuje swoją porcję czułości, po czym na jego ustach pojawia się opryszczka.
NB! Co do opryszczki u dziecka, to tutaj wszystko może być nie tak jednoznaczne. Tak, dziecko może boleśnie reagować na rozłąkę z matką. Ale może być i zupełnie inny przypadek - gdy przeżywa nie dziecko, a przeżywa mama na swoje tematy, opisane wyżej. A dziecko, znajdując się w jej polu, choruje. Dlatego przede wszystkim trzeba zbadać przeżycia mamy.
Louise Hay w swojej książce "Możesz uzdrowić swoje życie" pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Absolutna pewność winy bliskości i konieczności kary. Wstyd jako reakcja na ujawnienie. Wiara w karzącego Boga. Powstrzymywanie gniewnych słów i strach przed ich wypowiedzeniem.
Harmonizujące myśli:
Moje zrozumienie Boga wspiera mnie. Jestem absolutnie normalna (normalny) i zachowuję się naturalnie. Sprawiają mi radość moja seksualność i moje ciało. Jestem piękna (piękny).
Tworzę wyłącznie pozytywne nastawienie, ponieważ kocham siebie. Wszystko jest dobrze.
Doktor Luule Viilma w swoich pracach pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki:
Dążenie do przerobienia świata, samobiczowanie z powodu otaczającego zła, poczucie odpowiedzialności za jego wykorzenienie.
Wirus - to samooskarżenie. Im bardziej jesteś grzeszna, bezwstydna, ta, która wchodzi do łóżka mężczyzny i potem oskarża siebie o to, tym szybciej dostaniesz opryszczkę. Opryszczka powtarza się zgodnie z cyklem menstruacyjnym. Im bardziej chcesz udowadniać, jak bardzo jesteś czysta, za każdym razem, gdy menstruacja już się zbliża, znowu jesteś brudną, okropną kobietą, i opryszczka pokazuje, jak boleśnie się niszczysz.
Uważa się, że wirusem opryszczki zwykłej typu 1 jest zakażonych do 90-95% ludzi. Najczęstszą formą infekcji wywoływanej przez niego jest opryszczka twarzy (czyli "zimno na ustach"). Do zakażenia wystarczy proste dostanie się cząstek wirusa na skórę lub błony śluzowe. Wirus przenosi się przez zakażone przedmioty: naczynia, ręcznik, zabawki, pościel i inne. Przy opryszczce narządów płciowych infekcja przenosi się drogą płciową, i większość ludzi zakaża się z rozpoczęciem życia płciowego. Okres inkubacji waha się w granicach od doby do 26 dni. U ponad 80% zakażonych wirus znajduje się w nieaktywnej formie i nie daje o sobie znać, u pozostałych wirus opryszczki okresowo zaczyna się aktywnie rozmnażać. Ten proces nazywa się nawrotem i towarzyszy mu pojawienie się wysypki na twarzy. Sprowokować go może zarówno przechłodzenie, jak i inne infekcje wirusowe i bakteryjne, a także przemęczenie i stres. Według opinii niektórych naukowców, może być przyczyną rozwoju w starości choroby Alzheimera. Jest niebezpieczny podczas ciąży: może wywołać zakażenie płodu podczas rozwoju wewnątrzmacicznego. Przy przenikaniu do struktur nerwowych miednicy mniejszej wirus opryszczki zwykłej prowadzi do trwałego zespołu bólowego, zapalenia nerwów, zapalenia zwojów.
Irina Malkina-Pych w swojej książce "Psychosomatyka" pisze o możliwych psychosomatycznych, psychologicznych i metafizycznych przyczynach opryszczki na ustach:
Opryszczka zwykła - nawracająca choroba wirusowa z krótkotrwałym pierwotnym zakażeniem i endogenną reinfekcją. Objawia się ona gorączkowymi wysypkami o rozmiarze od główki szpilki do soczewicy, które następnie wysychają i odpadają bez bliznowacenia.
Wysypki zlokalizowane są najczęściej w okolicy ust, nosa i ust w miejscach przejścia skóry w błony śluzowe (nie rozpatrujemy tu zapalenia mózgu jako następstwa opryszczki zwykłej). Opryszczka (wargowa lub narządów płciowych) należy do najczęstszych, zwykle niezagrażających życiu chorób. Jednocześnie przy dość ciężko przebiegającej opryszczce narządów płciowych pacjenci obok objawów somatycznych przeżywają dość poważne obciążenie psychiczne. Wirus opryszczki zwykłej posiada do tej pory niewyjaśnioną zdolność przechodzenia w stan utajony i długotrwałego zachowywania się w organizmie swojego gospodarza w nieaktywnej formie. Serologicznie wyróżnia się 2 podgrupy: HSV-1 - zwykle czynnik wywołujący opryszczkę wargową, szczególnie często utrzymujący się w zwojach jąder nerwu trójdzielnego, i HSV-2 - najczęstszy czynnik wywołujący opryszczkę narządów płciowych, znajdujący się głównie w zwojach krzyżowych. Jeśli siły obronne organizmu obniżają się pod wpływem czynników somatycznych lub psychologicznych, to wirusy mogą rozprzestrzeniać się drogą transferu z komórki do komórki. W normalnych warunkach ten proces jest kontrolowany i tłumiony przez limfocyty T, co następuje wskutek działania cytotoksycznego lub aktywacji makrofagów. Jednak współczesne badania immunologiczne wykazały, że wewnętrzne i zewnętrzne obciążenia (stresy) łatwo naruszają tę równowagę i tym samym mogą być odpowiedzialne za powstanie nowego ataku choroby. Na przykładzie opryszczki zwykłej można szczególnie wyraźnie zademonstrować, jak przeplatają się między sobą te czynniki, i na postawione pytanie można odpowiedzieć twierdząco w obu kierunkach. W naszych czasach znajduje się oczywiste związki między czynnikami psychopatologicznymi (depresja, strach, ogólny zespół psychosomatyczny) a częstotliwością i ciężkością dolegliwości (bóle, swędzenie) - czynnikami ryzyka, które przewidują możliwość nawrotu choroby pewniej niż inne wskaźniki. Jednak pozostaje sporną kwestią, na ile odpowiedzialne za powstanie choroby są bezpośrednio poprzedzające ją szkodliwości, czy też większą rolę odgrywają pierwotne głębokie cechy neurotyczne osobowości, lub wpływają oba te czynniki:
1. Kompleksowość, zróżnicowanie i złożoność współczesnych badań psychoneuroimmunologicznych można zademonstrować na przykładzie pracy (Kemeny et al. 1989). Autorzy przez kilka miesięcy badali u 36 pacjentów z opryszczką narządów płciowych występujący (lub oczekiwany) u nich stres, nastrój, stan zdrowia, a także, jako parametr immunologiczny, komórki T4 (pomocnicze) i T8 (supresyjne). U pacjentów z wysokimi wskaźnikami stresu stwierdzono mniejszą liczbę komórek T4 i T8; u pacjentów z wysokimi wskaźnikami depresji lękowej lub agresywności wykryto zmniejszenie liczby komórek T8; u pacjentów z wysokimi wskaźnikami depresji odnotowano zwiększoną skłonność do nawrotów opryszczki narządów płciowych. Ten ostatni czynnik ustalono również przy dokładnym badaniu osób zakażonych HIV, u których nasilenie depresyjności określa przebieg choroby.
2. Czynniki prowokujące są różnorodne i mogą być zarówno egzogenne (napromieniowanie słoneczne lub ultrafioletowe, towarzyszące choroby zakaźne, obciążenia egzaminacyjne, samotność), jak i endogenne (konflikty wewnętrzne). W typowej sytuacji konfliktowej często odnotowuje się poczucie winy, które powstaje z powodu konfliktu w sferze seksualnej, i strach przed zanieczyszczeniem, ale mogą być i konflikty innego rodzaju. Ludzie skłonni do nawrotów opryszczki zwykłej często mają również inne zespoły psychosomatyczne lub neurotyczne.
Poszukiwania i badania metafizycznych (subtelnych, mentalnych, emocjonalnych, psychosomatycznych, psychologicznych, podświadomych, głębokich) przyczyn opryszczki trwają. Ten materiał jest stale korygowany. Prosimy czytelników o pisanie swoich komentarzy i przysyłanie uzupełnień do tego artykułu. Ciąg dalszy nastąpi!
© Andrei ZHALEVICH
www.zhalevich.com
Wykorzystane źródła
- Andrei Zhalevich. ŚWIATOROZUMIENIE. Poszukiwanie głębokich znaczeń, odkrycie pierwotnych przyczyn i wyższych przeznaczeń. - Wrocław: Zhalevich.Com, 2023 r.
- Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
- Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
- Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
- Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
- Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
- Торсунов О. Г. Связь болезней с характером. Жизненная энергия человека. - М., 2015 г.
- Бодо Багински, Шарамон Шалила. «Рейки» - универсальная энергия жизни. - К.: София, 2002 г.
- Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции. - CПб.: Питер, 2009 г.
- Макс Гендель. Эзотерические принципы здоровья и целительства. - М.: Профит-Стайл, 2005 г.
- Анатолий Некрасов. 1000 и один способ быть самим собой. - М.:Амрита, 2008 г.
- Лууле Виилма. Душевный Свет. - Екатеринбург: У-Фактория, 2000 г.
- Лууле Виилма. Светлый источник любви. - Екатеринбург: У-Фактория, 2009 г.
- Ирина Г. Малкина-Пых. Психосоматика: Справочник практического психолога. - М.: Эксмо, 2005 г.
i inne źródła na temat psychosomatyki i Światorozumienia
